Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

gitti. Huzûruna varınca, önceleri iltifat görmedi. Sonra huzûra kabûl edildi ve Zünnûn-i Mısrî
hazretlerine bir sene hizmet etti. Bir gün ona; “Ey üstâd, sana bir sene hizmet ettim, artık hakkımı
vermen gerekir. Senin İsm-i âzamı bildiğini söylediler. Onu, benden iyi emânet edeceğin bir başka
kimse olmayacağını bilirsin.” dedi. Sükût etti. Ona cevap vermedi. Altı ay sonra bir tabağa konmuş ve
bir mendile sarılmış bir şey çıkardı. Ona; “Fustat’ta bulunan falan dostumuzu bilirsin değil mi?” diye
sorunca; “Evet.” dedi. Zünnûn hazretleri ona; “İşte bunu ona götür.” dedi. O da sarılı tabağı aldı,
giderken; “Zünnûn-i Mısrî gibi bir zât hediye gönderiyor. Acabâ nedir, ne kadar kıymetlidir?” diye
düşündü. Merakını yenemeyerek tabağı açtı. İçinden bir fare fırladı ve kaçıp kayboldu. Bu duruma
kızarak, Zünnûn-i Mısrî'nin yanına geldi. Zünnûn-i Mısrî ona; “Biz seni denedik. Sana bir fâre emânet
ettik, ona hıyânet ettin. Hiç sana İsm-i âzamı güvenip teslim edebilir miyim?” dedi.
MUHABBET
Zünnûn-i Mısrî hazretleri buyurdu ki: “Zavallı insan, kendi Rabbini bırakıp nereye gider. Ey kardeşim
dikkat et! İnsan hangi husûsiyeti ile meleklerin mescûdû (kendisine doğru secde edileni) olmuştur. Bu
üstünlüğü yemesi sebebinden olsa, buna ondan önce deve lâyıktır. Çünkü bir deve, elli insanın
yediğini yer. Şehvet kuvveti sebebiyle olsa, buna eşek daha uygundur. Çünkü ondaki şehvet kuvveti
yanında, insanınki ne kalır. Belki serçenin şehvet kuvveti bile insanınkinin birçok katıdır. Gadab ve
kızgınlık sebebi ile ise, aslan buna daha lâyıktır. Görmek kuvveti sebebi ile olsa, buna akbaba daha
uygundur. Akıl kuvveti sebebi ile ise, buna melekler daha uygundur. Çünkü insanın aklı, meleklerin
aklının yanında çok az kalır. Eğer insanları doğru yoldan çıkarmak, kandırmak, aldatmak sebebiyle
ise, şeytan buna daha lâyıktır. Görülüyor ki, insana mahsus olan özellikler ve meleklerin mescûdû
husûsiyeti, ondaki muhabbet cevheri ve aşk ateşidir. Bu, insanoğlundan başka hiçbir canlıya
verilmemiştir.”
1) Hilyet-ül-Evliyâ; c.9, s.333
2) Târih-i Bağdâd; c.14, s.316, c.8, s.393
3) Tezkiret-ül-Evliyâ; s.23
4) Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye; (49. Baskı) s.1169
5) Kıyâmet ve Âhiret; (5. Baskı) s.194
6) İslâm Ahlâkı; s.436
7) Rehber Ansiklopedisi; c.18, s.331
8) Tabakât-ül-Kübrâ; c.1, s.70
9) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.3, s.337
EVLİYÂLARIN KABİRLERİNİN BULUNDUĞU ÜLKE
VE ŞEHİRLERE GÖRE FİHRİST
Türkiye Evliyâları
Bulunduğu Yer:.......................................... Cilt/Sayfa
Adana:
Abdülgafûr Dede (Seyyid) .................................. 1/296
Abdürrezzâk Dede ................................................ 2/59
Arpacı Dede ........................................................ 3/234
Cabbâr Dede (Misis)............................................ 4/170
Adıyaman:
Abdülhakim Hüseynî (Kahta).............................. 1/335
Afyon:
Abapûş-i Velî ........................................................ 1/39