Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

Tıp bilgisine göre, böyle olan ciğerle,
Değil ki yıllar yılı, yaşanmaz bir gün bile.”
Buyurdu ki: “Tıp ilmi, doğru söyler muhakkak,
Ve lâkin her şeye de, kadirdir cenâb-ı Hak.”
O hıristiyan doktor, düşündü, durdu biraz,
Süfyân’ın bu sözüne, etmedi hiç îtiraz.
Dedi ki: “Parça parça, olmuş böyle ciğerle,
Mâdem ki yaşadınız, sıhhatle, senelerle,
Öyleyse inandım ki, bu sizin dîniniz hak,
Ve elbette her şeye kadirdir cenâb-ı Hak.”
Kelime-i şehâdet, getirerek o zaman,
Süfyân’ın huzûrunda, hemen oldu müslüman.
Zamânın hükümdarı, işitince bu hâli,
Hem sevindi ve hem de, hayret etti bir hayli.
Dedi: “Doktor gitmişti, bir hastanın yanına,
Meğerse hasta gitmiş, doktorun ayağına.”
Ölüm hastalığında, çok karnı ağrıyordu,
Bu sebepten abdesti, sık sık bozuluyordu.
Fakat tekrar alırdı, her abdest bozuluşta,
En ufak bir gevşeklik, etmedi bu hususta.
Abdestliyken ölmeyi, arzû ediyordu hep,
Çok abdest almasına, bu idi esas sebep.
Bu yüzden altmış defâ, abdest aldı o gece,
Ve nihâyet vefâtı, çok yaklaştı böylece.
Buyurdu: “Vakit tamam, indirin yere beni.”
Derhâl îfâ ettiler, Süfyân’ın bu emrini.
Bu hâli dostlarına, söylemek maksadiyle,
Çıkınca, gördüler ki, cümle halk gelmiş bile.
Girdiler içeriye, o ara, gelen zevât,
Süfyân “Allah” diyerek, o anda etti vefât.
O arada gâibden, duyuldu bir ses yine:
“Takvâ sâhibi Süfyân, vâsıl oldu Rabbine.”
Birisi, rüyâsında, uçarken gördü onu,
Sordu bu dereceye, nasıl kavuştuğunu.
Buyurdu ki: “Allah'ın, her emir yasağına,
Uydum hassâsiyetle, büyük ve ufağına.”
YÜKSELEN NÛR
Bir gün arkadaşları; "Ey Süfyân! Güç ve tâkatınızın üzerinde ibâdet ve nefsinizle mücâdele
ediyorsunuz. Nefsinize biraz merhamet etseniz yine murâdınıza erersiniz." dediler. Süfyân-ı Sevrî
onlara; "Ey kardeşlerim! Âlimlerden duydum ki; "Kıyâmet günü Cennet ehli Cennet'e girip,
makamlarına vardıklarında bir nur görürler. Öyle ki o nur Cennet'in yedi katını da aydınlatır. Bu
durumda zannederler ki, bu nur Allahü teâlânın cemâlinin nûrudur. Onun için secdeye kapanırlar.