Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

kimse sohbetlerinde bulunup ondan feyz almıştır. Çok kerâmetleri görülmüştür.
Bir gün dağda bir akarsuyun yanında sevenleri, dostlarıyla birlikte oturmuş sohbet ediyordu.
Başında oturdukları akarsu coşkun ve gürültülü bir şekilde akıyordu. Orada bulunanlar bu
fazla sesten rahatsız oluyordu. Seyyid Muhammed Şâh hazretleri suya bakıp; "Sus, sessiz
ak!" dedi. Bunun üzerine suyun çağlaması kesiliverdi.
Seyyid Muhammed hazretleri tamâmen Allahü teâlâya dönmüş, O'ndan başkasından yüzünü
çevirmişti. Bir hac seferinden dönüşte Şam'da vefât etti.Dedesi Seyyid Ahmed İzzeddîn
Sayyad'ın kabri yakınında defnedildi. Orada kendisine bir makam yapıldı. "Kabri Zâr" diye
bilinir. Oğulları; Seyyid Mûsâ Kebîr, Seyyid Yûsuf, Seyyid Celîl Hasan Gavvas'dır.
1) Kâmûs-ül-Âşıkîn; s.11
SEYYİD MUSLİHİDDÎN EFENDİ;
Evliyânın meşhurlarından. Germiyan eyâletininKütahya Sancağında doğdu. Hocası Merkez
Efendi ile aynı köydendir.
1575 (H.983) senesinde vefât etti. Türbesi, İstanbul'da Merkez Efendinin türbesinin
yanındadır.
Zâhirî ilimlerde ve tasavvuf ilminde yetişip kemâle erdi. İcâzet aldıktan sonra hocası ona
kızını verip damad yaptı ve taşrada bir zâviyede irşâd vazîfesi verdi. O, Merkez Efendiye
dâmâd olunca, talebelerden bâzısı gıpta edip talebeler arasında ondan daha ileri kimseler
varken acabâ hocamız neden onları tercih etmedi, diye düşünmüşlerdi. Merkez Efendi onların
bu düşüncelerini anlayıp bir gece yemekhânede yemekten sonra; "Acabâ içinizden hanginiz
bize Seyyid Muslihiddîn'i çağırır?" dedi. Talebeler birbirine bakışıp; "Efendim kapılar
kapanmıştır. Seyyid uzak yerdedir. Bu mümkün değildir." dediklerinde; "Biz çağıralım.
Görelim kendi gelir mi?" deyip; "Seyyid gel!" diye oturduğu yerden seslendi. Bu hâdiseyi
anlatan talebe der ki: "Yatsı namazında Seyyid Muslihiddîn Efendiyi gelmiş gördük. Merkez
Efendi onu yanına alıp kulağına bir şeyler söyledi. Namazı kılıp gitti. Bu hâle şaşan talebeler
onun kaldığı yere gidip oradakilere; "Bu gece Seyyid Muslihiddîn burada mıydı?" diye
sordular. Onlar; "Evet yatsı namazını bizimle kıldı. Sabahtan beri mihrabda oturmaktadır."
dediler. Bu hâdiseden sonra Merkez Efendi bâzı düşüncelere kapılan talebelerine; "Nasıl,
seyyid bize dâmâd olmaya lâyık mıymış, gördünüz mü?" dedi.
1) Şakâyık-ı Nu'mâniyye Zeyli (Atâî); s.355
2) Lemezât, s.249b, SüleymâniyeKütüphânesi, HacıMahmûd Kısmı, No: 4546
SEYYİD NİZÂM EFENDİ;
İstanbul evliyâsından. Asıl adı, Nizâmeddîn Ahmed Ebâ Nesîm’dir. Peygamber efendimizin
sallallahü aleyhi ve sellem torunu hazret-i Hüseyin evlâdından olup Seyyiddir. Babası
Şehâbeddin Efendi, hazret-i Hüseyin’in Abdullah A’rec kolundan olan torunlarındandır.
Peygamber efendimizin yirmi yedinci torunudur. Halk arasında “Seyyid Nizâm” diye meşhûr
olmuştur.
Bağdat'ta doğdu. Doğum tarihi kesin olarak bilinmemektedir. 1550 (H. 957) senesinde
İstanbul’da vefât etti. Kabri İstanbulda, Silivrikapı'da Seyyid Nizâm Câmii içindedir.
Aslen Bağdatlı olan Seyyid Nizâm Efendi, Kâsım Zülfikâr Mâzenderânî’nin ilim
meclislerinde ve hizmetinde bulunarak tasavvuf yolunda ilerledi. Yavuz Sultân Selim Hânın