Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

üyüklerin hürmetine sana elbette yardım eder." buyurdu. Bu emre uyarak Mektûbât'ı
Arapçaya çevirdi. Gerçekten güzel bir tercüme oldu ve Dürer-ül-Meknûnât adını verdi ve
basıldı. Bu eserinin birinci cildinin kenarına İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin hayâtını, ikinci
cildinin kenarına da Mebde ve Me'ad adlı eserinin ve diğer bâzı risâlelerinin Farsça'dan
Arapça'ya tercümelerini yazdı.
Hocası ona icâzet ve hilâfet verince, tevâzuundan irşâd makâmına geçmek istemedi. Fakat
geçmesi emredildi. Öğrendiği ilimleri ve kazandığı halleri insanlara sundu. Hep büyüklerin
mektuplarını, kitaplarını ve hayat hikâyelerini okur, anlatırdı.
1) İslâm Meşhurları Ansiklopedisi; c.3, s.1469
2) El-A'lâm; c.7, s.95
MUHAMMED NÛREDDÎN EFENDİ
Merkez Efendi Dergâhı şeyhlerinden. Sâlih, takvâ sâhibi, insanlardan uzak bir zât idi. 1874
yılında vefât etti ve Merkez Efendi Türbesine defnedildi (solda). Aynı dergâhda şeyhlik
yapan oğulları Muhammed Zekâî (vefâtı 1913) ve Ahmed Mesud (vefâtı 1921) efendiler de
Topkapı'daki Merkez Efendi Türbesinde medfundurlar (üstte).
MUHAMMED NûREDDÎN EFENDİ
Tarsus'un fethinde bulunan gâzi dervişlerden. Kerâmetiyle kalenin kapısını açarak, İslâm
askerinin şehri ele geçirmesini sağlamış ve şehirdeki çarpışmalarda şehid düşmüştür.
Geçimini çiftçilik yaparak sağladığı için Fellah oğlu diye de bilinen Muhammed Nûreddin
Efendinin türbesi Tarsus-Demirkapı'dadır.
MUHAMMED OSMAN SÂHİB MÜCEDDİDÎ;
Hindistan'da yetişen evliyânın büyüklerinden. 1828 (H.1244) senesinde Pencab'ın Lori
kasabasında doğdu. 1896 (H.1314)de Pencab Musâzey kasabasında vefât etti. Evliyânın
meşhurlarından Dost MuhammedKandehârî hazretlerinin sohbetlerinde bulundu. On sekiz
sene bu hocasından feyz aldı. Zâhir ve bâtın ilimlerinde kemâle geldi. 1867 senesinde
hocasının vefâtı üzerine yerine geçerek binlerce velî yetiştirdi. Yirmi dokuz sene insanları
irşâd etti. Nice kimselerin saâdete kavuşmasına vesîle oldu. Vefâtından sonra yerine oğlu
Muhammed Sirâcüddîn geçti. Fevâid-i Osmâniyye kitabında mektubları ve kerâmetleri uzun
bildirilmiştir.
Buyurdu ki: "İnsanın kalbi gökyüzü gibidir. Bâzan açık, berrak olur, bâzan da kapalı, kederli
(bulutlu) olur. Kuvvetli düşman olan şeytan ise pusuda beklemektedir. Kim bilir hangi hîlesi
ile zavallı insanı aldatmak için devamlı uğraşır. O halde Allahü teâlâya tevekkül ederek,
kulluk vazîfesini yapmaya bakmalı, hiçbir şeye iltifat etmeden kalbin selâmete kavuşması
için çalışmalıdır. İstikâmet üzere olmalı ve bu yoldan hiç sapmamalıdır.
Dünyâ bir fırsat yeridir. Zarûrî işler dışında bâtını, kalbi toparlamakla meşgûl olmalı. Bu, her
işten mühimdir. Aslâ ihmâl edilmemelidir. Bu dünyâda vakit iyi ameller yapma zamânıdır.
Yoksa yarın âhirette pişman olmaktan başka bir şey ele geçmez."
1) Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye; (49. Baskı) s.1120
2) Mektûbât (Muhammed Osman Sâhib Müceddidî)