Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

alıkoyacağım. Yâni Allah rızası için dağıtacağım. Oğlumu da Allahü teâlâya emânet
edeceğim.”
Hikmetli sözleri çoktur. Herkese nasihat ederdi. Kendisine gelip soranlara cevap verirdi.
Birgün Muhammed bin Ka’b’dan sordular: “Hangi huylar mümini alçaltır?” Buyurdu ki:
“Çok konuşmak, kendisinde sır olarak bulunanları açıklamak ve herkesin sözünü kabul etmek
insanı küçük düşürür.”
“Allahü teâlâ bir kulu hakkında hayır murâd edince, onu dünyâ düşkünlüğünden kurtarır,
dinde fakih kılar ve ona kendi ayıplarını görmeyi nasîb eder.”
“Üç haslet sâhibinin îmânı kemâle ermiştir. Bunlar huzurda iken bâtıla sapmamak, kızdığı
zaman haktan ayrılmamak, gücü yettiği halde haddi aşmamaktır.”
Muhammed bin Ka’b el-Kurezî, Ali bin Ebû Tâlib’in şöyle dediğini rivâyet etmiştir: “Allahü
teâlâ şükür kapısını açıp, artırma kapısını kapamaz, duâ kapısını açıp duâları kabûl etme
kapısını kapamaz, tövbe kapısını açıp mağfiret kapısını kapamaz.”
“Ömer bin Abdülazîz halîfe olunca, Muhammed bin Ka’b’a birisini gönderip çağırttı ve
“Bana tavsiyede bulunun, yol gösterin.” dedi. Muhammed bin Ka’b, şöyle tavsiyelerde
bulundu: “Kendin için istediğini insanlar için de iste. Kendin için istemediğini, iyi
görmediğin şeyi, onlar için de isteme. Şunu iyi bil ki, sen ilk ölen halîfe değilsin. Ey Halîfe
müslümanların senden büyüklerini baban, orta yaşta olanları kardeşin, küçük olanları da
çocukların kabûl et. Büyüklerine hürmet, kardeşlerine merhamet, küçüklerine de şefkat
göster.”
"Dünyâ son durak ve geçici bir yerdir. İyiler ondan yüz çevirir, kötüler ona koşar. İnsanların
kötüsü ona rağbet eden, iyisi ondan uzaklaşandır. Dünyâ kendine bağlanana sıkıntı verir,
helâke düşürür. Boyun eğene hâinlik yapar. Zenginliği fakirlik, çokluğu azlıktır. Günleri
gelip geçer.”
“Yeryüzü iki kişi için göz yaşı döker: Birincisi, üzerinde Allahü teâlâya ibâdet edip, sâlih
amel işleyen, ikincisi de üzerinde Allahü teâlâya günâh ve isyânla vakit geçiren kimse
içindir. Zîrâ günah işleyen ona çok ağırlık verir.”
Kendisinden; “Kim zerre miktarı hayır yapmışsa, onu görür. Kim de zerre mikdarı şer
işlemişse onu görür.” meâlindeki (Zilzâl sûresi: 7-8) âyet-i kerîmesi sorulduğunda buyurdu
ki: “Kâfir olan bir kimse hayırdan zerre miktarı bir iş yapsa karşılığını dünyâdan ayrılmadan
önce kendisinde veya ehlinde veya malında bulur. Karşılığını dünyâda görmesi kendisi için
bir hayır değildir.
Mümin kişi de şerden zerre miktarı bir iş yapsa, âhirete gitmeden onun cezâsını kendisinde,
ehlinde ve malında görür. Böyle olması kendisi için şer değildir.”
1) Tabakât-ı İbn-i Sa’d; c.5, s.370,371
2) Tehzîb-üt-Tehzîb; c.9, s.420
3) Tehzîb-ül-Esmâ ve’l-Lüga; c.1, s.90
4) Miftâhü’s-Seâde; c.1, s.49, c.2, s.75, 466,590, c.3, s.199
5) Hilyet-ül-Evliyâ; c.2, s.212
6) Ikd-ül-Ferîd; c.1, s.39, c.2, s.17
7) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.1, s.375