Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

günahkâr bile olsa, Allahü teâlâ o kimseye pekçok ihsânlarda bulunur."
"Kanâatkâr olup, elini ve dilini kötülükten muhâfaza edip, evinde oturan kimseye Allahü teâlâ
merhâmet etsin. Allahü teâlânın sevdikleriyle görüşmek onların sohbetlerine katılmak büyük bir
nîmettir. Kim bu nîmete kavuşmuş olarak ölürse, şüphesizAllahü teâlânın ihsânlarına ve Cennet'ine
kavuşur ve orada sevdikleriyle berâber olur."
"Allahü teâlânın rızâsı için olmayan her şey boştur, mânâsızdır."
"Kimin nefsi ıslâh olmuş ise, onun nezdinde dünyânın zerre kadar kıymeti yoktur."
"Allahü teâlâ, Cennet'i nefslerinize karşılık kıldı. Nefsinizi, Cennet dururken, başka şeylere
satmayınız."
1) Tabakât-ı İbn-i Sa'd; c.5, s.91
2) Hilyet-ül-Evliyâ; c.3, s.179
3) Tam İlmihâl Seâdet-iEbediyye; (49. Baskı); s.1090
4) Vefeyât-ül-A'yân; c.1, s.449, c.4, s.169
5) Ensâbü'l-Eşrâf; c.5, s.214, 223, 260
6) Tabakât-ıŞîrâzî; s.62
7) El-A'lâm; c.6, s.270
8) Kâmûs-ül-A'lâm; c.6, s.2190
9) Eshâb-ı Kirâm; (8. Baskı) s.364
10) Nûrü'l-Ebsâr; s.103
11) İslâm ÂlimleriAnsiklopedisi; c.1, s.373
12) Tarâik-ül-Hakâyık; c.2, s.228
MUHAMMED HÂNÎ;
Evliyânın büyüklerinden. İsmi, Muhammed bin Abdullah bin Mustafa Hânî'dir. 1798
(H.1213) senesinde, Hama ve Haleb arasında bulunan Hân-ı Şeyhûn'da doğdu.
Muhammed Hânî, tasavvuf yolunu Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî'den öğrendi. Mevlânâ Hâlid-i
Bağdâdî'nin önde gelen talebelerindendi. Ona hizmette en önde yer alırdı. Bir kuşluk vakti
Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî'nin huzûruna girmek için kapının önüne geldi. Mevlânâ Hâlid-i
Bağdâdî'nin ayakkabıları kapının önündeydi. İçeri girip; "Efendim, güneş ayakkabınızı
bozuyor." dedi. Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî; "Git onu gölgeye bırak." buyurdu. Muhammed
Hânî hemen ayakkabıları alıp, gölge bir yere koydu. Büyük bir edeple içeri girip hocasının
huzûrunda oturdu. O anda hocasının teveccühüne kavuştu ve kendinden geçti. Ayılınca;
"Hocamın ayaklarını öpeyim." diye aklından geçirdi. O anda Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî; "Git
ayakkabıları öp. Zîrâ o, kurtulman için sebeb oldu." buyurdu. Bu olaydan kısa zaman sonra
Muhammed Hânî kemâle geldi. Kemâle geldikten sonra çok kerâmetleri görüldü.
Muhammed Hânî hazretlerinin torunu Şeyh Abdülmecîd Hânî anlatır: "Bizzat şâhid oldum.
En büyük amcam Şeyh Ahmed, böbreklerinde taş olduğu için çok rahatsızlanmıştı. Birçok
tabibe baş vurduğu hâlde, derdine çâre bulamamışlardı. Bu durumu Muhammed Hânî
hazretlerine arzettiği zaman, dedem ona bir şey yazdı. O yazıyı bir taşa koyup üzerine su
dökmesini, sonra da ondan içmesini söyledi. O da dedemin söylediği gibi yaptı. Bir müddet
sonra böbreklerindeki taş parçalanarak idrarla berâber dışarı çıktı. Böylece amcam
hastalıktan kurtuldu."
Yine torunu Abdülmecîd Hânî anlatır: "Babam bana, dedemin bâzı şeyleri, Allahü teâlânın
izni ile, olmadan önce haber verdiğini ve dediklerinin aynen çıktığını söyledi. Dedem,
talebelerinin hatırlarından geçenleri, Allahü teâlânın izni ile bilirdi. O, talebelerine hâllerini
sormaz; onların, düşündüklerini, hâllerini ve hareketlerini kendilerine söylerdi. Onlara bir işi