Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

"Dünyâlık olan her şey, senin dünyâyı terketmen husûsunda aleyhindedir. Sana yardımcı
olmaz. Şu üç sıfat velîlerin sıfatındandır. Sen bunlara iyi yapış.
1) Her hususda Allahü teâlâya dayanmak, tevekkül etmek.
2) Allah'a dayanıp, hiçbir şeye düşkün olmamak.
3) Her hâlükârda Allahü teâlâya yönelmek."
"Tevekkül, bütün işleri Allahü teâlâya havâle etmektir." buyurdu.
Gaflete düşmekten sakındırırdı. Bu hususta; "İnsanın müptelâ kılındığı en çetin şey gaflettir.
Allahü teâlâ bir kulunu severse, onu gafletten korur." buyurdu.
Rızkından endişe eden kimsenin hâlini ise şöyle anlatmıştır: "Dîni ile Allah yolundadır. Fakat
rızkı husûsunda Allah'a tevekkül etmemektedir. Böyle kimse bu hâlde Allah'a yönelmemiş,
O'ndan kaçıyor demektir."
Mansûr Betâihî hazretleri Rıfâî yolunun büyüğü olan SeyyidAhmedRıfâî hazretlerinin dayısı
ve hocası idi. Çok âlim ve velî yetiştirdi.
Ahmed Rıfâî hazretleri onun hakkında şöyle anlatır: "Dayım Mansûr'dan işittim. Buyurdu ki:
"Seven dâimâ kendinde değildir. Bu kendinden geçme hâlinden çıkamaz. Çıkarsa hayret
hâline girer. Hayretten kurtulursa, sarhoşluğa (kendinden geçmeye) döner."
Yine; "Yeryüzü Allah aşkını tatsaydı, bu aşk ve muhabbet sebebiyle bir ateş parçası hâline
gelen meyveleriyle, yeryüzündeki ağaçlar alev alev tutuşur, dalları yapraksız kupkuru bir
çubuk hâline gelirdi. Bu aşk ateşine, demir ve sarp kayalar, insandan daha dayanıklı ve
tahammüllü değildir." buyurdu.
Mansûr el-Betâihî hazretlerinin vefâtı yaklaşınca hanımı; "Oğluna vasiyet et, onu yerine vekil
bırak." dedi. "Hayır, kızkardeşimin oğlu Ahmed Rıfâî'yi vekil bırakacağım." buyurdu.
Hanımı bu hususta ısrâr edince, oğlunu ve kızkardeşinin oğlu Ahmed'i yanına çağırıp; "Gidin
bana biraz çiçek toplayıp getirin." dedi. Gittiler, sonra oğlu bir demet çiçek getirdi.
Kızkardeşinin oğlu AhmedRıfâî ise eli boş döndü. "Neden toplamadın?" diye sorunca; "Elimi
uzattığım her çiçek Allahü teâlâyı tesbih ediyordu. Koparmaya kıyamadım." dedi. Hanımı bu
hâli görünce, onun kerâmetini ve Ahmed Rıfâî'nin üstünlüğünü anlayıp ısrarından vazgeçti.
1) Kalâid-ül-Cevâhir; s.83
2) Tabakât-ül-Kübrâ; c.1, s.134
3) Câmiu Kerâmât-il-Evliyâ; c.2, s.268
4) Kerâmât-il-Kâmilîn ve Menâkıb-il-Ârifîn, No: 558
5) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.7, s.89
MA'RÛF-I KERHÎ;
Büyük velîlerden. AdıMa'rûf bin Fîrûz, künyesi Ebû Mahfûz'dur. Doğum târihi
bilinmemektedir. 815 (H.200) senesinde Bağdat'ta vefât etti. KabriBağdât'tadır. Kabri
başında yapılan duâ makbul ve müstecabdır. Bağdât'ın Kerh beldesinden olduğu için Kerhî
denilmiş ve Mârûf-ı Kerhî diye tanınmıştır. Sofiyye-i aliyyenin büyüklerindendir.
İranlı hıristiyan bir anne ve babanın çocuğu iken, hıristiyanlığı öğrenmesi için bir râhibe
gönderildi. Kardeşi Îsâ onun İslâma gelişini şöyle anlatmaktadır: "Ben ve kardeşim Ma'rûf
okula gidiyorduk. Hıristiyan idik. Hıristiyan râhip, çocuklara (Hâşâ) Allahü teâlâ üçtür:
Baba, Oğul, Ruh'ül kudûs derdi. KardeşimMa'rûf, Allah birdir birdir diye bağırırdı. Râhib