Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

olman, seni Allahü teâlâya ibâdetten alıkoyar. Dünyâya olan merâkın da, âhiret merâkından
uzaklaştırır." buyurdu.
Riyâ ve gösteriş yapanları münâsip bir lisanla îkâz ederdi. Bu sebeple; "Hüsranda kalanların
en kötü durumda olanı, yaptığı iyi amelleri halka gösteren ve şahdamarından daha yakın olan
Allahü teâlânın huzûruna, kötü amellerle çıkandır." buyururdu.
En iyi vakit ne zamandır? denildi. O; "Bütün vakitler, Allahü teâlânındır. En iyi vakit, Allahü
teâlânın râzı olduğu vakittir." buyurdu.
Sevdiklerine nasîhat olarak: "Allahü teâlâ, nîmeti mârifete ihsânı ibâdete, rahmetini tövbeye,
tövbeyi de günahların affına sebep kıldı."
"Eğer ârife, devamlı dünyâda kalacaksın denilseydi, üzüntüsünden ölürdü. Cennet ehli için
de, sizler Cennet'ten çıkacaksınız denilseydi, onlar da üzüntülerinden ölürlerdi."
"Dünyâ, bir an önce oradan çıkmakla güzel, Cennet onu istemek ve orada devamlı kalmakla
güzel olur."
"Allahü teâlâ, dostlarının bâzı ahlâkını düşmanlarına vermiştir. O ahlâk ile Allah dostlarına
yardım ederler, bu sebeple Allah dostları da rahat ederler."
"Ebû Seîd bin Arabî'nin rivâyet ettiği hadîs-i şerîfte, Peygamber efendimiz; "Ey müminler!
Eshâbıma kötü söz söylemeyiniz. Allahü teâlâya yemin ederim ki, sizden biriniz Uhud
Dağı kadar altın sadaka verse, bu sadakanın sevâbı Eshâbımdan birisinin iki avuç
hurma sadakasının fazîletine ulaşamaz. Hattâ bunun yarısına da ulaşamaz." buyurdu.
Eserlerinden bâzıları şunlardır:
1) Tabakât-ün-Nüssâk, 2) Kitâb-ül-Cem' vet-Tefrîk fî Âdâb-it-Tarîka, 3)
Kitâb-ül-Fevâid fil-Hadîs, 4) Kitâb-ül-Vasâya.
ALLAHÜ TEÂLÂNIN KUDRETİYLE
Kendisi anlatır: "Bir zaman, gönül ehli güzel haller sâhibi bir kısım cemâatle Mekke'den Irak'a gidiyorduk. Yol
güzergâhında konaklayıp bir kuyu başında mola verdik. Çok susamıştık. Lâkin kuyudan su çekecek ipimiz
yoktu. Paltolarımızdan şerit hâlinde bağlar kesip birbirine ekledik. Sonra bunu kovaya bağlayıp kuyudan su
çekerek o cemâatte bulunanların herbirine dağıttım. Kana kana su içip susuzluklarını giderdiler. Sonra kendim
için kovayı kuyuya sarkıttım. İp koptu. Kova kuyuya düşüp kayboldu. O sırada Allahü teâlânın kudretiyle
kuyunun suyu ağzına kadar yükseliverdi. Sudan içtim. Bu hâli oradakiler de görüp hayretler içerisinde kaldılar.
O zaman onlara dönüp; "Ey yol arkadaşlarım! Niye buna şaşıyorsunuz?" dedim. Onlar; "Bu hârikulâde bir iş."
deyince, ben; "Evet öyle! Lâkin âlemlerin rabbi olan Allahü teâlânın kudretiyle olan bir iştir." diye cevap
verdim."
1) Tabakât-üs-Sûfiyye; s.428
2) Hilyet-ül-Evliyâ; c.10, s.375
3) Risâle-i Kuşeyrî; s.164
4) Tabakât-ül-Kübrâ; c.1, s.137
5) Nefehât-ül-Üns; s.266
6) Tabakât-ı Evliyâ; s.77
7) Sefînet-ül-Evliyâ; s.148
8) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.4, s.92
EBÛ SAÎD EBÜ'L-HAYR;
Türkistan'da yetişen büyük velîlerden. İsmi, Ahmed lakabı Fadlullah'dır. Babasının ismi
Ebü'l-Hayr Muhammed'dir. Ebû Saîd adı ile meşhûr oldu. Babası verâ sâhibi dindar bir zât