Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

oradan ayrılmadı. Namazını bitirince ayaklarına kapanarak yalvardı ve hâlini anlattı. O zaman
Kettânî; "Allah'a yemîn ederim ki elbisemin ne götürülmesinden, ne de getirilmesinden haberim var."
dedi ve; "Allah'ım! O, onu götürmüş ve getirmiş, sen de ondan aldığını geri ver." diye duâ edince,
hırsızın eli iyileşti.
1) Târih-i Bağdâd; c.3, s.74
2) Câmiu Kerâmât-il-Evliyâ; c.1, s.104
3) Tezkiret-ül-Evliyâ; s.302
4) Tabakât-ül-Kübrâ; c.1, s.110
5) Kıyâmet ve Âhiret; s.162
6) Risâle-i Kuşeyrî; s.172
7) Nefehât-ül-Üns; s.226
8) Hilyet-ül-Evliyâ; c.10, s.357
9) Tabakât-ı Ensârî; s.367
10) Tabakât-üş-Şâfiiyye; c.2, s.151
11) Sıfât-us-Safve; c.2, s.294
12) Şezerât-üz-Zeheb; c.2, s.296
13) Tabakât-üs-Sûfiyye (Sülemî); s.373
14) Sefînet-ül-Evliyâ; s.145
15) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.4, s.31
16) Makâmât-ı Ebû Saîd; s.262, 263
17) Ravd-ül-Fâik; s.16, 101
18) Ravd-ür-Reyyâhîn; s.83
19) Dirâsât fî Tasavvuf-il-İslâmî; s.347
EBÛ BEKR-İ KİSÂÎ DÎNEVERÎ;
Dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısı ile onuncu yüzyılın başlarında Kûhistan taraflarında
yaşayan büyük velîlerden. Kaynaklarda asıl ismi bildirilmemiştir. Ebû Bekr künyesiyle
meşhur olmuştur. Kûhistan bölgesinin Irak taraflarında bulunan Dînever köyünde doğduğu
için Dîneverî, giydiği elbiseden dolayı Kisâî nisbeleriyle meşhur olmuştur. Doğum ve vefât
târihleri bilinmemektedir. Ancak kendisiyle aynı asırda yaşamış olan Cüneyd-i Bağdâdî'nin
910 (H.298) senesinde vefâtından önce âhiret âlemine göçtüğü bilinmektedir.
Zamânının âlimlerinden aklî ve naklî ilimleri tahsîl eden Ebû Bekr-i Kisâî Dîneverî ilimde
yetiştikten sonra tasavvufa yöneldi. Büyük velîlerin sohbetlerinde bulunarak tasavvuf
yolunda ilerledi. Cüneyd-i Bağdâdî hazretleriyle görüşüp sohbette bulundu. Mücâhede ve
riyâzetlerde bulunup, nefsin istediklerine karşı, istemediklerini yaparak Allahü teâlânın
rızâsına kavuşmaya çalıştı. Etrafında toplanan insanlara İslâm dîninin emir ve yasaklarını
anlatarak onların dünyâ ve âhirette saâdete, mutluluğa kavuşmaları için gayret etti.
Bir sohbeti sırasında buyurdu ki:
"Allahü teâlâya yakınlığın alâmeti, Allahü teâlâdan başkasından bağını kesmektir. Allahü
teâlâyı tanıyan O'ndan ümidini kesmez. Nefsini, kendisini tanıyan da, kendi yaptığı işleri
beğenip kibirlenmez. Rabbini tanıyan O'na sığınır, Rabbini unutan O'nun yarattıklarına
sığınır."
Cüneyd-i Bağdâdî hazretleri, Ebû Bekr-i Kisâî Dîneverî'yi çok severdi.Hattâ bir defâsında;
"Ebû Bekr-i Kisâî olmasaydı, ben Irak'ta olmazdım." buyurdu.
Şeyh Ebû Hayr-ı Askalânî hazretleri, Ebû Bekr-i Kisâî'nin mânevî derecesinin yüksekliğini
bildirmek için; "Ebû Bekr-i Kisâî uyurken yanından geçenler, onun kalbinin Kur'ân-ı kerîm