Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

Dostları anlatır: Gönlünü her şeyden nefret ettirerek, hiçbir şey yememeye ahdetti. Mescid-i
Şünûziyyede otururken yemek getirdiler. Yine gönlünü ondan nefret ettirerek yemedi.
Dostları; "Her getirilen şeyi reddediyorsun. Artık şundan yiyiniz." dediler. Isrâra
dayanamayıp ondan birkaç lokma yedi. O gece rüyâsında; "Gönlünün istemediği şeyi yedin.
Sana bir belâ ereceğini bilmez misin denilip azarlandı.
Üstâdı Ebû Bekr-i Zekkâk-ı Mısrî'ye; "Kiminle sohbet edeyim?" diye sordu. "Senden olan
her şeyi Allahü teâlâ görür, dediğin zaman, senden nefret ederek ayrılmayan kimse ile sohbet
et." buyurdu.
1) Nefehât-ül-Üns; s.173
2) Tabakât-ı Ensârî; s.258
3) Nesâyim-ül-Mehabbe; s.74
EBÛ ABDULLAH DÎNEVERÎ;
Evliyânın büyüklerinden. İsmi Muhammed bin Abdülhâlık Dîneverî künyesi, Ebû
Abdullah'tır. Medîne-i münevvere ve Şam arasında Vâdi-i Kurâ'da ikâmet etti. Doğum ve
vefât târihleri bilinmemektedir. Dînever şehrinde vefât etti.
Ebû Abdullah Dîneverî zamânındaki bâzı âlim ve evliyâ ile görüşüp mânevî ilimlerde yüksek
dereceye ulaştı. İslâmiyete uymaktaki gayreti ve talebelerini mânevî yönden yetiştirmekteki
azmi çok fazlaydı. Vâdi-i Kurâ denilen yerde senelerce hak yoluna gönül verenler için
lüzumlu edepleri öğretmekle meşgûl oldu. Âlim ve velîlerin dersleri ile sohbetlerine koşmayı
teşvik eder; "Küçüklerin büyüklerle berâber olmak, onların sohbetlerinde bulunmak arzuları,
akıllılıktır." derdi. Güzel ve temiz giyinirdi. Sebebi soruldukta; "Tasavvuf yolunda
bulunanlardan bâzısının kıymetli elbiseler giymesi seni şaşırtmasın. Onlar bâtınlarını,
kalplerini iyice temizlemeden evvel, gördüğün o kıymetli ve süslü elbiseleri giymezler."
buyurdu. Nefsi gözetmeyi bildirir; "Nefsini hayırlı işlerle meşgul eyle. Aksi halde o seni kötü
şeylerle meşgul eder." derdi.
Ebû Abdullah Dîneverî hazretleri zaman zaman başından geçen hâdiselerden anlatırdı:
"Çok kere sefere çıkardım. Bir defâsında birisini gördüm Tek ayağı vardı. Uzun bir yolculuğa
çıkmıştı. Aksayarak gidiyordu. Ona; "Bu hâlin nedir? Bu kadar uzak yere nasıl gidersin? Bu
hâlinle nasıl yolculuğa çıktın?" dedim. Bana; "Sen müslüman mısın?" diye sordu. Ben de;
"Evet." dedim. Sonra bana; "Peki sen Allahü teâlânın Kur'ân-ı kerîmdeki meâlen; "Biz
hakîkaten insanoğlunu şan ve şeref sâhibi kıldık. Onları karada ve denizde taşıdık.
Kendilerine güzel güzel rızıklar verdik. Yine onları yarattıklarımızın birçoğundan
üstün kıldık." (İsrâ sûresi: 70) âyet-i kerîmesini taşıyan o olduktan sonra bize ne düşer."
dedi. Bunun üzerine emin, tevekkül sâhibi biri olduğunu anladım."
Kendisine çok konuşmanın zararlarından soruldu. O zaman; "Çok söz, iyilikleri yer bitirir.
Hattâ yer, kurutur. Tıpkı kuru arâzinin suyu yuttuğu gibi olur." buyurdu.
1) Tabakât-ül-Kübrâ; c.1, s.125
2) Tabakât-üs-Sûfiyye; s.515
3) Nefehât-ül-Üns; s.312 (Fârisî 252)
4) Tabakât-ı Ensârî; s.479
5) Tabakât-ül-Evliyâ; s.296