Sevahid-un Nubuvve - Peygamberlik Mujdeleri - Mevlana Abdurrahman Cami

İKİNCİ BÖLÜM
Muhammed aleyhisselâmın doğumundan peygamberliği
bildirilinceye kadar görülen peygamberlik müjdeleri ve alâmetleri:
¥ Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” annesi Âmine
hâtun şöyle anlatmışdır: O hazretin [ya’nî Muhammed
aleyhisselâmın] doğacağı sırada evde yalnız idim. Abdülmuttalib
Beytüllahı tavâf etmeye gitmişdi. Abdüllah dört ay önce
Medînede vefât etmişdi ve orada defn edilmişdi. Evin tavanı
tarafından büyük bir şey indiğini hissetdim ve beni korku
kapladı. Bir ak kuşun kanadıyla beni sıvazladığını hissetdim
ve korkum dağıldı. Sonra bana süt gibi beyâz bir şerbet
verdiler. Çok susamışdım. Aldım, bu şerbeti içdim. Uzun
boylu küçük yüzlü hâtunlar gördüm. Abd-i Menâfın kızlarına
benziyorlardı. Etrâfımda duruyorlardı. Gökden yere kadar
uzanmış beyâz ipekden bir örtü gördüm. Birisinin, Onu
insanların gözünden gizliyoruz dediğini işitdim. Bir bölük
kuşlar gördüm ki gagaları zümrütden, kanatları yâkutdan
idi. O sırada gözümden perde kaldırıldı. Doğudan batıya kadar
yeryüzünü gördüm. Biri doğuda, biri batıda, biri de
Kâ’benin damı üzerinde üç alem [sancak] gördüm. Sonra
çok hâtunlar gelip çevremde oturdular. Muhammed aleyhisselâm
doğar doğmaz başını secdeye koydu. Parmağını semâya
kaldırdı. Sonra bir bulut indi ve onu kaldırıp götürdü.
Bakdım yerde göremedim. Gözden kaybolmuşdu. Sonra
“Muhammedi bütün âlemde dolaşdırınız. Bütün mahlûkât
Onu ismiyle, sûretiyle ve sıfatıyla tanısın, bilsin” diye bir ses
işitdim. O bulut bir anda Onu geri getirdi. Onu beyâz bir yün
içine sarmışlardı. Sardıkları kundak sütden ak, ipekden yumuşak
idi.
Yine bir bulut geldi, öncekinden büyük idi. Bulutun arasında
at kişnemeleri işitiyordum. Şöyle bir ses duyuyordum:
– 67 –