Sevahid-un Nubuvve - Peygamberlik Mujdeleri - Mevlana Abdurrahman Cami
ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE (Peygamberlik Müjdeleri) Bu kitâb, derin âlim ve büyük velî Mevlânâ Abdürrahmân Câmî hazretlerinin, "ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE Lİ-TAKVİYET-İ EHLİL-FÜTÜVVE" adlı kitâbının tercümesidir. Kitâbda, bir mukaddime, yedi bölüm, bir hâtime vardır: 1) Mukaddime: Nebî ve mürsel kelimelerinin ma’nâlarını ve bunlara bağlı şeyleri açıklamakdadır. 2) Birinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan evvel, Peygamberliğine delîl olan alâmetler hakkındadır. 3) İkinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan bi’setine [Peygamberliği bildirildiği vakte] kadar, meydâna gelen alâmetler hakkındadır. 4) Üçüncü bölüm: Bi’setden hicrete kadar meydâna gelen mu’cizelerin beyânı hakkındadır. 5) Dördüncü bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" hicretinden vefâtına kadar olan mu’cizeleri hakkındadır. 6) Beşinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" vefâtından sonra meydâna gelen ve ayrıca zemânı kesin belli olmıyan veyâ bir vakte mahsûs olmıyan alâmetler hakkındadır. 7) Altıncı bölüm: Eshâb-ı kirâmdan ve Ehl-i beytden [oniki imâmdan] meydâna gelen kerâmetler anlatılmakdadır. 8) Yedinci bölüm: Tâbi’în, tebe-i tâbi’în ve sofiyyeden sâdır olan kerâmetler hakkındadır. 9) Hâtime: Din düşmanlarının gördüğü cezâ ve belâlardan bahs edilmekdedir.
ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE
(Peygamberlik Müjdeleri)
Bu kitâb, derin âlim ve büyük velî Mevlânâ Abdürrahmân Câmî hazretlerinin, "ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE Lİ-TAKVİYET-İ EHLİL-FÜTÜVVE" adlı kitâbının tercümesidir.
Kitâbda, bir mukaddime, yedi bölüm, bir hâtime vardır:
1) Mukaddime: Nebî ve mürsel kelimelerinin ma’nâlarını ve bunlara bağlı şeyleri açıklamakdadır.
2) Birinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan evvel, Peygamberliğine delîl olan alâmetler hakkındadır.
3) İkinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan bi’setine [Peygamberliği bildirildiği vakte] kadar, meydâna gelen alâmetler hakkındadır.
4) Üçüncü bölüm: Bi’setden hicrete kadar meydâna gelen mu’cizelerin beyânı hakkındadır.
5) Dördüncü bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" hicretinden vefâtına kadar olan mu’cizeleri hakkındadır.
6) Beşinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" vefâtından sonra meydâna gelen ve ayrıca zemânı kesin belli olmıyan veyâ bir vakte mahsûs olmıyan alâmetler hakkındadır.
7) Altıncı bölüm: Eshâb-ı kirâmdan ve Ehl-i beytden [oniki imâmdan] meydâna gelen kerâmetler anlatılmakdadır.
8) Yedinci bölüm: Tâbi’în, tebe-i tâbi’în ve sofiyyeden sâdır olan kerâmetler hakkındadır.
9) Hâtime: Din düşmanlarının gördüğü cezâ ve belâlardan bahs edilmekdedir.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ömer bin Abdül’azîz “rahmetullahi aleyh” halîfe ol<strong>un</strong>ca,<br />
Hasen-i Basrîye “rahmetullahi aleyh” bir mektûb yazıp, bana<br />
din işlerinde yardımcı olacak bir kimse gönder, dedi. Cevâbında<br />
şöyle yazdı. Sana göndereceğim kimse iki dürlü olabilir.<br />
Yâ dünyâyı sever, sana nasîhat etmez. Veyâ Allah adamıdır,<br />
Onu taleb eder, seninle sohbet etmez. Fekat sen, asîl<br />
kimseleri seç. B<strong>un</strong>lar dînin emrlerine tam uyamasalar bile,<br />
halkın hakkını gözetirler. Aslında asîl ve temiz kimseler hatâ<br />
yapmazlar.<br />
Hâricîlerden biri, Hasen-i Basrî hazretlerinin sohbet meclisine<br />
gelir, sohbetde bul<strong>un</strong>anlara eziyyet verirdi. Nihâyet<br />
birgün, bu hâricî bize eziyyet ediyor, halîfeye de bildirmiyors<strong>un</strong>uz,<br />
dediler. Hasen-i Basrî hazretleri hiç bir şey söylemedi.<br />
Bir gün Eshâbı ile otururken, o şahsın yine geldiğini gördü.<br />
Allahım, on<strong>un</strong> bize yapdığı eziyyeti biliyors<strong>un</strong>. Dilediğin<br />
şeyle onu bizden men’ eyle diye düâ etdi. O şahs hemen yüzüstü<br />
yere düşdü. Evine götürmek üzere onu kaldırdılar, âilesine<br />
ulaşamadan öldü.<br />
TÂVUS BİN KEYSÂN “rahmetullahi teâlâ aleyh”<br />
Künyesi Ebû Abdürrahmândır. Yemenlidir. Oğl<strong>un</strong>a şöyle<br />
vasiyyet etdi. Vefât edince, beni kabre koyduğ<strong>un</strong>uzda,<br />
kabrime bak. Eğer beni kabrimde göremezsen, Allahü teâlâya<br />
şükr et. Şâyet beni kabrimde görürsen, “İnnâ lillah ve innâ<br />
ileyhi râciûn” de. B<strong>un</strong>u nakl eden kimse şöyle demişdir.<br />
Tâvus bin Keysânın evlâdından işitdim. Onu kabre koy<strong>un</strong>ca<br />
bakmış ve kabrinde görememiş, b<strong>un</strong>a çok sevinmiş.<br />
ABDÜLLAH BİN MUTIR “rahmetullahi teâlâ aleyh”<br />
Künyesi Ebû Reyhânedir. Tâbi’îndendir. Gemiye binmişdi<br />
ve bir şey dikiyordu. İğnesi denize düşdü. Yâ Rabbî! Sana<br />
yemîn ederim ki, iğnemi bana geri veresin, dedi. İğnesi denizde<br />
gözükdü ve uzanıp aldı. Derler ki, deniz dalgalanmağa<br />
başlayınca, ey deniz, sen âciz bir mahlûks<strong>un</strong>, sâkin ol, dedi.<br />
Deniz sanki yağ gibi berrâklaşdı ve sâkinleşdi.<br />
– 434 –
Change language