Sevahid-un Nubuvve - Peygamberlik Mujdeleri - Mevlana Abdurrahman Cami
ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE (Peygamberlik Müjdeleri) Bu kitâb, derin âlim ve büyük velî Mevlânâ Abdürrahmân Câmî hazretlerinin, "ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE Lİ-TAKVİYET-İ EHLİL-FÜTÜVVE" adlı kitâbının tercümesidir. Kitâbda, bir mukaddime, yedi bölüm, bir hâtime vardır: 1) Mukaddime: Nebî ve mürsel kelimelerinin ma’nâlarını ve bunlara bağlı şeyleri açıklamakdadır. 2) Birinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan evvel, Peygamberliğine delîl olan alâmetler hakkındadır. 3) İkinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan bi’setine [Peygamberliği bildirildiği vakte] kadar, meydâna gelen alâmetler hakkındadır. 4) Üçüncü bölüm: Bi’setden hicrete kadar meydâna gelen mu’cizelerin beyânı hakkındadır. 5) Dördüncü bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" hicretinden vefâtına kadar olan mu’cizeleri hakkındadır. 6) Beşinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" vefâtından sonra meydâna gelen ve ayrıca zemânı kesin belli olmıyan veyâ bir vakte mahsûs olmıyan alâmetler hakkındadır. 7) Altıncı bölüm: Eshâb-ı kirâmdan ve Ehl-i beytden [oniki imâmdan] meydâna gelen kerâmetler anlatılmakdadır. 8) Yedinci bölüm: Tâbi’în, tebe-i tâbi’în ve sofiyyeden sâdır olan kerâmetler hakkındadır. 9) Hâtime: Din düşmanlarının gördüğü cezâ ve belâlardan bahs edilmekdedir.
ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE
(Peygamberlik Müjdeleri)
Bu kitâb, derin âlim ve büyük velî Mevlânâ Abdürrahmân Câmî hazretlerinin, "ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE Lİ-TAKVİYET-İ EHLİL-FÜTÜVVE" adlı kitâbının tercümesidir.
Kitâbda, bir mukaddime, yedi bölüm, bir hâtime vardır:
1) Mukaddime: Nebî ve mürsel kelimelerinin ma’nâlarını ve bunlara bağlı şeyleri açıklamakdadır.
2) Birinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan evvel, Peygamberliğine delîl olan alâmetler hakkındadır.
3) İkinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan bi’setine [Peygamberliği bildirildiği vakte] kadar, meydâna gelen alâmetler hakkındadır.
4) Üçüncü bölüm: Bi’setden hicrete kadar meydâna gelen mu’cizelerin beyânı hakkındadır.
5) Dördüncü bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" hicretinden vefâtına kadar olan mu’cizeleri hakkındadır.
6) Beşinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" vefâtından sonra meydâna gelen ve ayrıca zemânı kesin belli olmıyan veyâ bir vakte mahsûs olmıyan alâmetler hakkındadır.
7) Altıncı bölüm: Eshâb-ı kirâmdan ve Ehl-i beytden [oniki imâmdan] meydâna gelen kerâmetler anlatılmakdadır.
8) Yedinci bölüm: Tâbi’în, tebe-i tâbi’în ve sofiyyeden sâdır olan kerâmetler hakkındadır.
9) Hâtime: Din düşmanlarının gördüğü cezâ ve belâlardan bahs edilmekdedir.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Zeynel’âbidîn Alî bin Hüseyn “radıyallahü anh” şöyle<br />
demişdir: Bu sebebden o meclis bize dar geldi. Dışarı çıkınca,<br />
Sa’îd bin Müseyyibin “radıyallahü anh” yanına gidip, durumu<br />
bildirdim. Umre niyyetiyle Mekkeye git, dedim. Umre<br />
için hâlis niyyetim yok dedi. Kardeşlerinden birinin evine<br />
git, dedim. Beni bu mescidden günde beş def’a çağırıyorlar,<br />
onu ne yapayım. Şimdiye kadar bu da’vete icâbet etmediğim<br />
vâki’ değildir, dedi. O zemân başka bir mescidde otur. Çünki<br />
seni ararlarsa önce bu mescide gelirler, dedim. Bu mescidde<br />
ibâdet etmeğe alışdım, burayı terk etmem, dedi. Ey kardeşim,<br />
sen hiç korkmuyor mus<strong>un</strong>, diye sordum. Allahü teâlâ<br />
bilir ki, ben Ondan gayri hiç bir şeyden korkmam. Lâkin önce<br />
ş<strong>un</strong>a düâ ederim ki, bu düâmın ortası ve sonu Allahü teâlâya<br />
hamd ve senâ ve Muhammed aleyhisselâma salât ve<br />
selâmdır. Allahü teâlâ o vâlîye beni <strong>un</strong>utdurs<strong>un</strong>, dedi. Bir<br />
müddet sonra o vâliyi vazîfeden uzaklaşdırdılar ve Şâma gitdi.<br />
Yolda hizmetcisi abdest alması için hâzırlık yaparken, biraz<br />
dur, dedi. Sonra ben Zeynel’âbidîn Alî bin Hüseynin,<br />
Kâsım bin Muhammedin ve Sâlim bin Abdüllahın yanında,<br />
Sa’îd bin Müseyyibin boyn<strong>un</strong>u vuracağım diye and içmişdim.<br />
O günden bu güne kadar hiç hâtırıma gelmedi. Bana yazıklar<br />
ols<strong>un</strong>, rezîl oldum, dedi. Hizmetcisi, Allahü teâlânın senin<br />
hakkında dilediği, senin kendi hakkında dilediğinden dahâ<br />
hayrlıdır, dedi.<br />
Sa’îd bin Müseyyib “radıyallahü anh” şöyle anlatmışdır:<br />
Eyyâm-ı harrede yezîdîler Medîneye saldırıp, muhâcirîn ve<br />
ensârdan “radıyallahü anhüm” çoğ<strong>un</strong>u şehîd etmişlerdi. Resûlullahın<br />
“sallallahü aleyhi ve sellem” mescidinde benden<br />
başka kimse yokdu. Nemâz vakti ol<strong>un</strong>ca, Ravda-i şerîfden<br />
müezzin sesi gelirdi. Nemâza dururdum. Şâm halkı mescide<br />
girip, beni göstererek şu deli ihtiyâra bakınız derlerdi. [Sa’îd<br />
bin Müseyyib, tâbi’înin büyüklerinden ve (Fükahâ-i<br />
seb’a)dan, ya’nî Medînenin yedi büyük âliminden biridir.]<br />
SA’ÎD BİN CÜBEYR “radıyallahü teâlâ anh”<br />
Tâbi’înden ve Kûfelidir. Fakîh, âbid ve fâdıl idi. Hicretin<br />
doksanbeşinci senesinde kırkdokuz yaşında iken Haccâc ta-<br />
– 422 –
Change language