Sevahid-un Nubuvve - Peygamberlik Mujdeleri - Mevlana Abdurrahman Cami
ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE (Peygamberlik Müjdeleri) Bu kitâb, derin âlim ve büyük velî Mevlânâ Abdürrahmân Câmî hazretlerinin, "ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE Lİ-TAKVİYET-İ EHLİL-FÜTÜVVE" adlı kitâbının tercümesidir. Kitâbda, bir mukaddime, yedi bölüm, bir hâtime vardır: 1) Mukaddime: Nebî ve mürsel kelimelerinin ma’nâlarını ve bunlara bağlı şeyleri açıklamakdadır. 2) Birinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan evvel, Peygamberliğine delîl olan alâmetler hakkındadır. 3) İkinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan bi’setine [Peygamberliği bildirildiği vakte] kadar, meydâna gelen alâmetler hakkındadır. 4) Üçüncü bölüm: Bi’setden hicrete kadar meydâna gelen mu’cizelerin beyânı hakkındadır. 5) Dördüncü bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" hicretinden vefâtına kadar olan mu’cizeleri hakkındadır. 6) Beşinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" vefâtından sonra meydâna gelen ve ayrıca zemânı kesin belli olmıyan veyâ bir vakte mahsûs olmıyan alâmetler hakkındadır. 7) Altıncı bölüm: Eshâb-ı kirâmdan ve Ehl-i beytden [oniki imâmdan] meydâna gelen kerâmetler anlatılmakdadır. 8) Yedinci bölüm: Tâbi’în, tebe-i tâbi’în ve sofiyyeden sâdır olan kerâmetler hakkındadır. 9) Hâtime: Din düşmanlarının gördüğü cezâ ve belâlardan bahs edilmekdedir.
ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE
(Peygamberlik Müjdeleri)
Bu kitâb, derin âlim ve büyük velî Mevlânâ Abdürrahmân Câmî hazretlerinin, "ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE Lİ-TAKVİYET-İ EHLİL-FÜTÜVVE" adlı kitâbının tercümesidir.
Kitâbda, bir mukaddime, yedi bölüm, bir hâtime vardır:
1) Mukaddime: Nebî ve mürsel kelimelerinin ma’nâlarını ve bunlara bağlı şeyleri açıklamakdadır.
2) Birinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan evvel, Peygamberliğine delîl olan alâmetler hakkındadır.
3) İkinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan bi’setine [Peygamberliği bildirildiği vakte] kadar, meydâna gelen alâmetler hakkındadır.
4) Üçüncü bölüm: Bi’setden hicrete kadar meydâna gelen mu’cizelerin beyânı hakkındadır.
5) Dördüncü bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" hicretinden vefâtına kadar olan mu’cizeleri hakkındadır.
6) Beşinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" vefâtından sonra meydâna gelen ve ayrıca zemânı kesin belli olmıyan veyâ bir vakte mahsûs olmıyan alâmetler hakkındadır.
7) Altıncı bölüm: Eshâb-ı kirâmdan ve Ehl-i beytden [oniki imâmdan] meydâna gelen kerâmetler anlatılmakdadır.
8) Yedinci bölüm: Tâbi’în, tebe-i tâbi’în ve sofiyyeden sâdır olan kerâmetler hakkındadır.
9) Hâtime: Din düşmanlarının gördüğü cezâ ve belâlardan bahs edilmekdedir.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
¥ Hindistândan gözboyayıcı bir sihrbâz gelmiş. Garîb gösteriler<br />
yapıyordu. Mütevekkil onu çağırıp, eğer bir oy<strong>un</strong> göstererek<br />
İmâm-ı Hâdî Alî bin Muhammedi mahcûb edebilirsen,<br />
sana bin dinâr vereceğim, dedi. Sihrbâz, olur, yaparım.<br />
Fekat bir yemek ve yanına birkaç yufka getirin ve beni on<strong>un</strong><br />
yanına oturt<strong>un</strong>, dedi. Söylediği gibi yapdılar. İmâm-ı Hâdî<br />
“radıyallahü anh” bir parça ekmek almak istedi. Sihrbâz birşeyler<br />
yapdı. Ekmek önünden ucdu. Bu işi üç def’a yapdı.<br />
Orada bul<strong>un</strong>anlar gülüşdüler. Odadaki bir divân yasdığı üzerinde<br />
aslan resmi vardı. İmâm-ı Hâdî hazretleri o aslan resmine<br />
işâret ederek b<strong>un</strong>u tut, dedi. O resm cânlı bir aslan oldu.<br />
Sıçrayıp sihrbâzı yutdu. Sonra tekrâr yasdığa gidip, resm hâlini<br />
aldı. Mütevekkil sihrbâzı geri çıkarması için İmâm-ı Hâdîden<br />
“radıyallahü anh” çok istediyse de kabûl etmedi. Vallahi<br />
Allahın düşmânlarını dostlarına musallat edeni, aslâ göremezsiniz,<br />
buyurdu. Sonra oradan ayrıldı. Bu hâdiseden sonra o<br />
sihrbâzı kimse göremedi.<br />
¥ Bir gün İmâm-ı Hâdî “radıyallahü anh” halîfenin evlâdından<br />
birinin düğün yemeğinde bul<strong>un</strong>du. Herkes edeble<br />
oturuyordu. Yalnız bir genç çok konuşarak ve gülerek edebsizlik<br />
ediyordu. İmâm-ı Hâdî hazretleri ona ey genç, ağız dolusu<br />
gülüyors<strong>un</strong> ve Allahü teâlânın zikrinden gâfil oluyors<strong>un</strong>!<br />
Hâlbuki sen üç gün sonra kabrde olacaksın, buyurdu.<br />
Genç, bu sözleri duy<strong>un</strong>ca, edebsizlikden vazgeçdi. Sonra yemek<br />
yiyip dağıldılar. Ertesi gün o genç hastalandı ve üç gün<br />
sonra vefât etdi.<br />
¥ Yine bir gün düğün yemeğinde idiler. Samîra ehlinden<br />
bir kimse boş sözler söylüyor, imâm-ı Hâdî hazretlerine gereken<br />
hürmeti göstermiyordu. İmâm-ı Hâdî “radıyallahü<br />
anh” bu kimsenin evinden acı bir haber gelecek, bu yemeklerden<br />
yiyemeyecek, buyurdu. Yemekler hâzırlanınca, o<br />
kimse ellerini yıkayıp, yemeği yiyeceği sırada, hizmetcisi ağlayarak<br />
içeri girdi. O kimseye, annen damdan düşdü, ölmek<br />
üzeredir. Hemen yetiş, ölmeden önce onu gör dedi. O şahs<br />
yemek yiyemeden kalkıp gitdi.<br />
– 388 –
Change language