Sevahid-un Nubuvve - Peygamberlik Mujdeleri - Mevlana Abdurrahman Cami

öyle geldim, dedim. Sonra bir dahâ böyle yapmayacağıma
tevbe edip, dışarı çıkdım.
¥ Bir kimse şöyle anlatmışdır: Bir arkadaşım vardı. Halîfe
Mensûr onu habs etmişdi. Bir hac mevsiminde, Arafâtda
ikindi nemâzından sonra, Ca’fer-i Sâdık hazretlerini gördüm.
Habsde olan arkadaşımı sordu. Hâlâ habsdedir dedim.
O ânda ellerini kaldırıp, arkadaşım için düâ etdi. Biraz sonra
da yemîn ederek, arkadaşını arefe günü ikindi nemâzından
sonra salıverdiler, buyurdu.
¥ Bir kimse şöyle anlatmışdır: Mekkede bir elbise satın
almışdım. Kendime kefen olsun diye ölünceye kadar saklamağı
düşünüyordum. Arafâtdan Müzdelifeye gitdiğimizde, o
elbiseyi kaybetdim ve çok üzüldüm. Sabâhleyin Minâya gidince,
Mescid-i Hîfde oturmuşdum. O sırada birisi gelip, seni
Ca’fer-i Sâdık hazretleri çağırıyor, dedi. Gidip selâm verdim
ve huzûrunda oturdum. Bana, istersen, sana bir elbise
vereyim, vefâtından sonra kefenin olur, buyurdu. İyi olur,
zâten bir elbisem kayboldu, dedim. Hizmetcisi bir elbise getirdi.
Aynen kaybetdiğim elbise gibi idi. Bunu al ve Allahü
teâlâya ısmarla buyurdu.
¥ Bir zât şöyle anlatmışdır: bir gün İmâm-ı Ca’fer-i Sâdık
“radıyallahü anh” ile Mekkede giderken, bir kadın yanında
çocuklarıyla ağlaşıyorlardı. Önlerinde bir inek ölüsü vardı.
Ca’fer-i Sâdık hazretleri bu nedir diye sordu. Kadın, biz bu
ineğin sütüyle geçiniyorduk. Şimdi öldü, ne yapacağımızı şaşırdık,
dedi. Ca’fer-i Sâdık “radıyallahü anh” kadına, istermisin
Allahü teâlâ bu ineği diriltsin buyurdu. Kadın, bu musîbet
yetmiyormuş gibi, bir de benimle alay mı ediyorsun, dedi.
Hâyır, alay etmiyorum buyurarak, mubârek ayağı ile ineğin
ölüsüne dokundu. Hayvân cânlanıp, ayağa kalkdı. O sırada
Ca’fer-i Sâdık hazretleri kalabalığın arasına karışıp kayboldu.
Kadın, bu işi yapanın kim olduğunu anlayamadı.
¥ Yine bir zât şöyle anlatmışdır: İmâm-ı Ca’fer-i Sâdık hazretleriyle
hacca gidiyorduk. Bir kuru hurma ağacının altında
konakladık. Mubârek dudaklarını kıpırdatdı. Ne okuduğunu
– 360 –