Sevahid-un Nubuvve - Peygamberlik Mujdeleri - Mevlana Abdurrahman Cami

düm. Sonra tekrâr mubârek elini yüzüme sürdü, gözlerim
yine görmez oldu. Bana dünyâda gözlerinin görmesini ve
âhıretde hesâba çekilmeği mi istersin. Yoksa gözlerinin
görmeyip, hesâbsız Cennete gitmeği mi istersin, buyurdu.
Dünyâda görmeyip, âhıretde hesâbsız Cennete gitmeği tercîh
etdim.
¥ Bir şahs şöyle anlatmışdır: Elli kişi kadar bir cemâ’at
ile İmâm-ı Muhammed Bâkırın “radıyallahü anh” sohbetinde
idik. O sırada Kûfeden hurma satan bir kimse geldi.
İmâm-ı Muhammed Bâkıra dönerek, Kûfede falan kimse
sizin yanınızda bir melek olduğunu ve o meleğin sana
mü’mini, kâfiri, dostunu ve düşmânını haber verdiğini söylüyor,
dedi. İmâm-ı Muhammed Bâkır “radıyallahü anh” o
kimseye, sen ne iş yaparsın diye sordu. Buğday satarım, dedi.
Yalan söylüyorsun, buyurdu. Ara sıra arpa da satarım
deyince, yine yalan söyledin. Senin işin hurma satmakdır,
buyurdu. O şahs, bunu sana kim haber verdi, diye sordu.
Dostumu düşmânımı haber veren melek bildirdi, buyurdu.
Sonra o şahsa, sen falan hastalıkdan öleceksin, buyurdu.
Bir ara Kûfeye gitmişdim. O şahsı sordum. Üç gün önce
İmâm-ı Muhammed Bâkırın söylediği hastalıkdan öldü, dediler.
¥ Bir zât İmâm-ı Muhammed Bâkırın “radıyallahü anh”
kerâmetlerinden birini şöyle anlatmışdır: Bir gün İmâm-ı
Muhammed Bâkır ile atlı olarak Medîneye gidiyorduk. Biraz
yol gitmişdik ki, karşımıza iki şahs çıkdı. O şahsları göstererek,
bunlar hırsızdır yakalayın, buyurdu. Hizmetcileri o
iki kimseyi yakalayıp, bağladılar. Bir başka kişiye, şu dağa
çık, orada bir mağarada ne bulursan getir, dedi. O kimse gidip,
iki bavul bulup, getirdi. İçleri elbise dolu idi. Bir bavul
da başka bir yerde buldular. İmâm-ı Muhammed Bâkır
“radıyallahü anh” iki bavulun sâhibi bekliyor, hâzırdır.
Üçüncüsünün sâhibi de sonra gelir, dedi. Medîneye vardık.
İki bavulun sâhibi, şübhelendiği birkaç kişiyi suçlamış, hâkim
de onları azârlıyordu. İmâm-ı Muhammed Bâkır, bunları
suçlayıp, azârlamayın, hırsızlar buradadır, diyerek yol-
– 351 –