Sevahid-un Nubuvve - Peygamberlik Mujdeleri - Mevlana Abdurrahman Cami
ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE (Peygamberlik Müjdeleri) Bu kitâb, derin âlim ve büyük velî Mevlânâ Abdürrahmân Câmî hazretlerinin, "ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE Lİ-TAKVİYET-İ EHLİL-FÜTÜVVE" adlı kitâbının tercümesidir. Kitâbda, bir mukaddime, yedi bölüm, bir hâtime vardır: 1) Mukaddime: Nebî ve mürsel kelimelerinin ma’nâlarını ve bunlara bağlı şeyleri açıklamakdadır. 2) Birinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan evvel, Peygamberliğine delîl olan alâmetler hakkındadır. 3) İkinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan bi’setine [Peygamberliği bildirildiği vakte] kadar, meydâna gelen alâmetler hakkındadır. 4) Üçüncü bölüm: Bi’setden hicrete kadar meydâna gelen mu’cizelerin beyânı hakkındadır. 5) Dördüncü bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" hicretinden vefâtına kadar olan mu’cizeleri hakkındadır. 6) Beşinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" vefâtından sonra meydâna gelen ve ayrıca zemânı kesin belli olmıyan veyâ bir vakte mahsûs olmıyan alâmetler hakkındadır. 7) Altıncı bölüm: Eshâb-ı kirâmdan ve Ehl-i beytden [oniki imâmdan] meydâna gelen kerâmetler anlatılmakdadır. 8) Yedinci bölüm: Tâbi’în, tebe-i tâbi’în ve sofiyyeden sâdır olan kerâmetler hakkındadır. 9) Hâtime: Din düşmanlarının gördüğü cezâ ve belâlardan bahs edilmekdedir.
ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE
(Peygamberlik Müjdeleri)
Bu kitâb, derin âlim ve büyük velî Mevlânâ Abdürrahmân Câmî hazretlerinin, "ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE Lİ-TAKVİYET-İ EHLİL-FÜTÜVVE" adlı kitâbının tercümesidir.
Kitâbda, bir mukaddime, yedi bölüm, bir hâtime vardır:
1) Mukaddime: Nebî ve mürsel kelimelerinin ma’nâlarını ve bunlara bağlı şeyleri açıklamakdadır.
2) Birinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan evvel, Peygamberliğine delîl olan alâmetler hakkındadır.
3) İkinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan bi’setine [Peygamberliği bildirildiği vakte] kadar, meydâna gelen alâmetler hakkındadır.
4) Üçüncü bölüm: Bi’setden hicrete kadar meydâna gelen mu’cizelerin beyânı hakkındadır.
5) Dördüncü bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" hicretinden vefâtına kadar olan mu’cizeleri hakkındadır.
6) Beşinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" vefâtından sonra meydâna gelen ve ayrıca zemânı kesin belli olmıyan veyâ bir vakte mahsûs olmıyan alâmetler hakkındadır.
7) Altıncı bölüm: Eshâb-ı kirâmdan ve Ehl-i beytden [oniki imâmdan] meydâna gelen kerâmetler anlatılmakdadır.
8) Yedinci bölüm: Tâbi’în, tebe-i tâbi’în ve sofiyyeden sâdır olan kerâmetler hakkındadır.
9) Hâtime: Din düşmanlarının gördüğü cezâ ve belâlardan bahs edilmekdedir.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
et-i Hüseynden “radıyallahü anh” sonra imâmet Zeynel’âbidînin<br />
hakkıdır, dedi.<br />
¥ Kâ’beyi tavâf sırasında bir erkekle bir kadının elleri<br />
Hacer-ül-esvede yapışdı. Ne kadar uğraşdılarsa da ellerini<br />
ayıramadılar. O sırada İmâm-ı Zeynel’âbidîn “radıyallahü<br />
anh” oraya geldi. Mubârek elini onlara dok<strong>un</strong>durdu. Derhâl<br />
elleri kurtuldu ve yollarına gitdiler.<br />
¥ Abdülmelik bin Mervân, Haccâca: Abdülmuttalib oğullarını<br />
öldürmekden sakın. Ebû Süfyânın akrabâsı bu husûsda<br />
aşırı gitmişlerdi. Onların saltanatı çabuk bitdi diye bir<br />
mektûb yazarak gizlice gönderdi. Bu durum İmâm-ı Zeynel’âbidîne<br />
“radıyallahü anh” ma’lûm oldu ve Abdülmelik<br />
bin Mervâna: Falan gün falan sâatde Haccâca şöyle bir mektûb<br />
yazdın. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” bana<br />
yapdığın bu işin Allahü teâlânın rızâsına sebeb olduğ<strong>un</strong>u,<br />
mülkünü sende sâbit kıldığını ve senin pâdişâhlık zemânının<br />
biraz dahâ uzadığını haber verdi diye bir mektûb yazdı.<br />
Mektûbu bir hizmetcisine verip kendi devesiyle gönderdi.<br />
Abdülmelik bin Mervân mektubu alıp mektûbdaki târîh ile<br />
kendi mektûb<strong>un</strong><strong>un</strong> târîhinin aynı olduğ<strong>un</strong>u görünce, bildirilenin<br />
doğru olduğ<strong>un</strong>a inandı. Deveye götürebileceği kadar<br />
hediyyeler yükleyip, İmâm-ı Zeynel’âbidîne “radıyallahü<br />
anh” gönderdi.<br />
¥ Minhâl bin Amr şöyle anlatmışdır: Hacca gitmişdim.<br />
Zeynel’âbidîn Alî bin Hüseyne “radıyallahü anh” uğradım.<br />
Bana Huzeyme bin Kâhil el-Esedîyi sordu. Ben Kûfede<br />
iken hayâtda idi dedim. Ellerini kaldırıp, Allahım! Huzeymeye<br />
demirin ve ateşin harâretini taddır diye düâ etdi. Kûfeye<br />
döndüm. Muhtâr bin Ebî Ubeyd dahâ önce yola çıkmışdı.<br />
On<strong>un</strong>la eskiden dostluğum vardı. Ona yetişdim. Berâber<br />
yola devâm etdik. Yolda bir yerde durdu. Birini bekliyordu.<br />
O sırada Huzeymeyi getirdiler. Muhtâr bin Ebî<br />
Ubeyd, Allahü teâlâya hamd ols<strong>un</strong> ki seni elde etdim, dedi.<br />
Sonra bir cellât çağırdı. Emr etdi, Huzeymenin ellerini ve<br />
ayaklarını kesdiler. Ateş yakmalarını istedi. Bir yük kamış<br />
getirerek yakıp, Huzeymeyi ateşin içine atdılar. O habîs<br />
– 344 –
Change language