Sevahid-un Nubuvve - Peygamberlik Mujdeleri - Mevlana Abdurrahman Cami
ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE (Peygamberlik Müjdeleri) Bu kitâb, derin âlim ve büyük velî Mevlânâ Abdürrahmân Câmî hazretlerinin, "ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE Lİ-TAKVİYET-İ EHLİL-FÜTÜVVE" adlı kitâbının tercümesidir. Kitâbda, bir mukaddime, yedi bölüm, bir hâtime vardır: 1) Mukaddime: Nebî ve mürsel kelimelerinin ma’nâlarını ve bunlara bağlı şeyleri açıklamakdadır. 2) Birinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan evvel, Peygamberliğine delîl olan alâmetler hakkındadır. 3) İkinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan bi’setine [Peygamberliği bildirildiği vakte] kadar, meydâna gelen alâmetler hakkındadır. 4) Üçüncü bölüm: Bi’setden hicrete kadar meydâna gelen mu’cizelerin beyânı hakkındadır. 5) Dördüncü bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" hicretinden vefâtına kadar olan mu’cizeleri hakkındadır. 6) Beşinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" vefâtından sonra meydâna gelen ve ayrıca zemânı kesin belli olmıyan veyâ bir vakte mahsûs olmıyan alâmetler hakkındadır. 7) Altıncı bölüm: Eshâb-ı kirâmdan ve Ehl-i beytden [oniki imâmdan] meydâna gelen kerâmetler anlatılmakdadır. 8) Yedinci bölüm: Tâbi’în, tebe-i tâbi’în ve sofiyyeden sâdır olan kerâmetler hakkındadır. 9) Hâtime: Din düşmanlarının gördüğü cezâ ve belâlardan bahs edilmekdedir.
ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE
(Peygamberlik Müjdeleri)
Bu kitâb, derin âlim ve büyük velî Mevlânâ Abdürrahmân Câmî hazretlerinin, "ŞEVÂHİD-ÜN NÜBÜVVE Lİ-TAKVİYET-İ EHLİL-FÜTÜVVE" adlı kitâbının tercümesidir.
Kitâbda, bir mukaddime, yedi bölüm, bir hâtime vardır:
1) Mukaddime: Nebî ve mürsel kelimelerinin ma’nâlarını ve bunlara bağlı şeyleri açıklamakdadır.
2) Birinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan evvel, Peygamberliğine delîl olan alâmetler hakkındadır.
3) İkinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" doğumundan bi’setine [Peygamberliği bildirildiği vakte] kadar, meydâna gelen alâmetler hakkındadır.
4) Üçüncü bölüm: Bi’setden hicrete kadar meydâna gelen mu’cizelerin beyânı hakkındadır.
5) Dördüncü bölüm: Resûlullahın "sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem" hicretinden vefâtına kadar olan mu’cizeleri hakkındadır.
6) Beşinci bölüm: Resûlullahın "sallallahü aleyhi ve sellem" vefâtından sonra meydâna gelen ve ayrıca zemânı kesin belli olmıyan veyâ bir vakte mahsûs olmıyan alâmetler hakkındadır.
7) Altıncı bölüm: Eshâb-ı kirâmdan ve Ehl-i beytden [oniki imâmdan] meydâna gelen kerâmetler anlatılmakdadır.
8) Yedinci bölüm: Tâbi’în, tebe-i tâbi’în ve sofiyyeden sâdır olan kerâmetler hakkındadır.
9) Hâtime: Din düşmanlarının gördüğü cezâ ve belâlardan bahs edilmekdedir.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
eş, elliyedi ve ellisekizdir, diye yazmışdır.<br />
¥ Emîr-ül mü’minîn hazret-i Osmân “radıyallahü anh”,<br />
şehîd edildikden üç gün sonra defn edildi. Beş gün sonra ise<br />
halk hazret-i Alînin yanına gelip, halîfeliği kabûl etmesini istediler.<br />
Zîrâ o sırada halîfeliğe ondan dahâ lâyık kimse yokdu.<br />
Hazret-i Alî “radıyallahü anh” kabûl etmemek için çok<br />
uğraşdı. Ancak son<strong>un</strong>da kabûl etdi ve hâzır bul<strong>un</strong>anlar ile<br />
bî’at yapdı. Bî’at edenler arasında Huzeyme bin Sâbit, Ebül<br />
Heysem bin Tîhân, Muhammed bin Müslim, Ammâr bin<br />
Yâser, Ebû Mûsel Eş’arî, Abdüllah bin Abbâs “radıyallahü<br />
anhüm ecma’în” gibi dahâ nice kimseler vardı. Hazret-i Talha<br />
ve hazret-i Zübeyr “radıyallahü anhümâ” da bî’at etdiler.<br />
Abdüllah bin Ömer, Sa’d bin Ebî Vakkâs da ehl-i kıble ile<br />
savaşmağa katılmamaları kaydıyla bî’at etdiler. Bu husûsdaki<br />
hadîs-i şerîfleri sebeb olarak gösterdiler. Hâsılı, hazret-i<br />
Alînin hilâfeti bî’at ile gerçekleşdi. Hâl ve akd ehli, bu husûsda<br />
ittifâk etdiler. Hazret-i Alînin “radıyallahü anh” vilâyetinin<br />
ve kerâmetinin nihâyeti yokdur.<br />
¥ Sahîh rivâyetlerle sâbit olmuşdur ki, hazret-i Alî mubârek<br />
ayağını atının üzengisine koyarken Kur’ân-ı kerîmi okumağa<br />
başlar, diğer ayağını koyarken veyâ bir rivâyete göre<br />
de ata binip otur<strong>un</strong>ca temâmını hatm ederdi.<br />
¥ Esmâ binti Umeys hazret-i Fâtımanın “radıyallahü anhümâ”<br />
şöyle anlatdığını rivâyet etmişdir: Zifâfa girdiğim gece,<br />
Alîden “radıyallahü anh” korkdum. Çünki yer on<strong>un</strong>la<br />
konuşuyordu. Sabâhleyin bu hâli Resûlullaha “sallallahü<br />
aleyhi ve sellem” anlatdım. Resûlullah secde yapdı. Bir müddet<br />
sonra mubârek başını kaldırdı ve bana şöyle buyurdu:<br />
“Sana müjdeler ols<strong>un</strong> ey Fâtıma! Senin neslin çok temiz olacak.<br />
Allahü teâlâ kocanı diğer insanlardan dahâ fazîletli kıldı.<br />
Yeryüzüne, şarkdan garba her ne oluyorsa, ona haber<br />
vermesini emr eyledi, buyurdu.<br />
¥ İmâm-ı Fahreddîn Râzî “rahmetullahi aleyh” (Tefsîr-i<br />
kebîr)inde şöyle yazmışdır: İmâm-ı Alînin “radıyallahü anh”<br />
sevdiklerinden Abdüllah Esved adında bir kimse vardı. Bir<br />
– 307 –
Change language