Sevahid-un Nubuvve - Peygamberlik Mujdeleri - Mevlana Abdurrahman Cami

Rabbânî Ahmed Fârûkî Serhendî “rahmetullahi aleyh”,
(Mektûbât) kitâbının 2.cild 92.ci mektûbunda; hârikaları ve
kerâmetleri ve Velî olmak için bunlara ihtiyâc olmadığını,
kerâmet ve istidrâc sâhiblerinin nasıl ayırd edileceğini bildirmekdedir.
Bu mektûbun tercemesi (Se’âdet-i Ebediyye) kitâbında
749.cu sahîfede vardır.]
Rivâyet olunur ki, Fir’avn bir zemân Nil nehrinin yanına
gelmişdi. O yürüdükce Nil akar, durdukca da dururdu. Şübhesiz
ki, bu gibi hâller kerâmet değildir. Mekr-i ilâhîdir [aldatmadır].
Sâhibinin perîşan olmasına, Hakdan son derece
uzaklaşmasına ve mahrûmiyyetine sebeb olur. [Bekara sûresi
26.cı âyet-i kerîmesinde meâlen], (... Bir çoğunu şaşırtıp,
sapdırır ve yine onun ile bir çoğunu hidâyete erdirir...) buyuruldu.
Hazret-i Îsâ “salevâtullahi alâ nebiyyinâ ve aleyhim” âhır
zemânda, kıyâmete yakın, gökden inip, bizim Peygamberimizin
“sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” dîni ile, ya’nî islâmiyyet
ile amel edecekdir. Salîbi [haçı] kırıp, içki ve domuza
harâmdır, diyecekdir. Her ne kadar Peygamber efendimiz
“sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”, âlem-i şehâdetde, bütün
Peygamberlerden sonra ise de, âlem-i ervâhda onların evveli
ve birincisidir. Nitekim, Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi
ve sellem” (Âdem aleyhisselâm su ile toprak arasında iken
ben Peygamber idim!) buyurmuşdur. Arabî beyt tercemesi:
Her ne kadar sûretde isem de ibni Âdem,
Benim için onda babalığımı gösteren bir ma’nâ vardır.
Bu hadîs-i şerîfin ma’nâsı şöyledir: Allahü teâlâ zâtından
başka bir şeyin bulunmadığı sonsuz öncelerde, önce kendi
zât-ı mukaddesine, arada vâsıta olmaksızın yapdığı ilk tecellîde,
herşeyin aslı önce Allahü teâlânın kendisinde idi. Bu
mertebede, mevcûdâtın hakîkatleri zât-ı ilâhîden ayrı olmadıkları
gibi, birbirinden de farklı değil idi. Bu mertebeye
te’ayyün-i evvel veyâ Hakîkat-i Muhammedî denir. Diğer
mevcûdâtın hakîkatleri, o hakîkatin cüz’leri ve tafsilâtıdır.
Onların sûreti ile vâki’ olan tecellîler, gayb âleminde, o hakî-
– 27 –