Sevahid-un Nubuvve - Peygamberlik Mujdeleri - Mevlana Abdurrahman Cami

unu ne yapacaksın diye sordu. Bunları güzel kokulara karışdırıyorum.
Hiç bir koku ondan dahâ güzel kokmuyor,
dedi.
¥ İmâm-ı Buhârî “rahmetullahi aleyh” (Târîh-i Kebîr)
adlı eserinde şöyle yazmışdır: Resûlullah “sallallahü aleyhi
ve sellem” bir yoldan geçse, ondan sonra, o yoldan geçenler,
Resûlullahın oradan geçdiğini güzel kokusundan bilirlerdi.
İshak bin Râheveyh, o güzel koku Resûlullaha “sallallahü
aleyhi ve sellem” has bir koku idi. Hâricden bir koku sürünmüş
değildir, demişdir.
Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” mubârek yüzüne
değen mendili aslâ ateş yakmazdı. Bir gün Enes bin Mâlike
“radıyallahü anh” bir gurub insan misâfir oldular. Yemek
yidiler. Yemekden sonra câriyesine falan mendili getir,
dedi. Câriyesi kirli bir mendil getirdi. Enes bin Mâlik “radıyallahü
anh” o mendili ateşe atdı. Bir müddet sonra mendili
ateşden çıkardı. Mendil yanmamış, kirlerden temizlenip, süt
gibi beyâz olmuşdu. Misâfirleri bu ne hâldir diye sorunca, bu
mendil Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” mubârek
yüzünü sildiği bir mendildir. Ne zemân kirlense, ateşe atarız,
tertemiz olur ve aslâ yanmaz, dedi.
¥ Ebû Hüreyre “radıyallahü anh” şöyle anlatmışdır: Bir
kimse Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna
gelip, yâ Resûlallah, kızımı evlendireceğim, bana yardım
ediniz, dedi. Resûlullah, şimdi hâzırda bir şey yok. Yârın sabâh
ağzı açık bir şişe ve çubuk getir, buyurdu. Sabâhleyin o
kimse bir şişe ve bir çubuk getirdi. Resûlullah “sallallahü teâlâ
aleyhi ve sellem” mubârek kollarının terini o şişeye doldurdu.
Bunu götür kızın koku sürünmek istediği zemân, bu
çubukla şişeyi karışdırsın ve vücûduna sürsün, buyurdu. O
kızın böyle yapdığı ve güzel kokusunun bütün Medînede duyulduğu
anlatılmışdır. Kızın bulunduğu eve beyt-ül-mutayyıbîn,
ya’nî güzel kokulu ev adını vermişlerdir.
¥ Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” büyük abdeste
çıkar. Fekat hiç bir eser görülmezdi. Yer yarılıp içine alırdı.
– 253 –