Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

zü meşhûrdur. [Zeheb, altın, zihâb, i’tikâd, mezheb de, işlerde tutulan
yol demekdir.]
Hased etmek, Allahü teâlânın takdîrini değişdirmez. Boşuna
üzülmüş, yorulmuş olur. Kazandığı günâhlar da, cabası olur.
Mu’âviye “radıyallahü anh”, oğluna nasîhat olarak, (Hasedden
çok sakın! Hasedin zararları sende, düşmanınınkinden dahâ önce
ve dahâ çok hâsıl olur) dedi. Süfyân-ı Sevrî “rahmetullahi teâlâ
aleyh” hased etmeyenin zihni açık olur, demişdir. Hiçbir hasedci
murâdına kavuşmamışdır. Kimseden hurmet görmemişdir.
Hased, sinirleri bozar. Ömrünün azalmasına sebeb olur. Esma’î
diyor ki, bir köylüye rastladım. Yüzyirmi yaşında idi. Çok yaşamasının
sırrını sordum. (Çünki, hiç hased etmedim) dedi. Ebülleys-i
Semerkandî “rahmetullahi teâlâ aleyh” diyor ki, (Üç kimsenin
düâsı kabûl olmaz: Harâm yiyenin, gîbet edenin, hased
edenin).
Hased olunanın, dünyâda ve âhıretde, bundan hiç zararı olmaz.
Hattâ fâidesi olur. Hased edenin ömrü üzüntü ile geçer. Hased etdiği
kimsede ni’metlerin azalmadığını, hattâ artdığını görerek, sinir
buhrânları geçirir. Hasedden kurtulmak için, ona hediyye göndermeli,
nasîhat vermeli, onu medh etmelidir. Ona karşı tevâdu’ göstermelidir.
Onun ni’metinin artmasına düâ etmelidir.
HIKD
16 - Hıkd, kalb hastalıklarının onaltıncısıdır. Hıkd, başkasından
nefret etmek, kalbinde ona karşı kin, düşmanlık beslemekdir.
Kendine nasîhat verenlere böyle kin beslemek harâmdır. Ona hıkd
değil, itâ’at etmek lâzımdır. O, Allahın emrini yerine getirmişdir.
Onu sevmek, hurmet etmek lâzımdır. Zulm edene karşı hıkd harâm
değildir. Bir alacaklı ölse, bunun hakkı vârislerine ödenmese,
kıyâmetde ödetilir. Zâlimi afv etmek efdaldir. Uhud gazâsında Resûlullahın
“sallallahü aleyhi ve sellem” mubârek yüzü yaralanıp,
mubârek dişi kırılınca, Eshâb-ı kirâm “radıyallahü teâlâ anhüm ecma’în”
çok üzüldüler. Düâ et, Allahü teâlâ, cezâlarını versin dediler.
(La’net etmek için gönderilmedim. Hayr düâ etmek için, her
mahlûka merhamet etmek için gönderildim) ve (Yâ Rabbî! Bunlara
hidâyet et. Tanımıyorlar, bilmiyorlar) buyurdu. Düşmanlarını
afv etdi. La’net etmedi.
Hadîs-i şerîfde, (Sadaka vermekle mâl azalmaz. Allahü teâlâ,
afv edenleri azîz eder. Allah rızâsı için afv edeni, Allahü teâlâ yükseltir)
buyuruldu. Gülâbâdî diyor ki, bu hadîs-i şerîfde bildirilen
sadaka, farz olan sadaka demekdir. Ya’nî zekât demekdir. Tevâ-
– 78 –