Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

ca, fâidesini görmez.
(Âhir zemânda ibâdet edenlerin çoğu din câhili olacakdır. Din
adamlarının çoğu da fâsık olacakdır) hadîs-i şerîfinde bildirilen
fâsık din adamları, dünyâlık ele geçirmek için, hükûmet adamları
arasına karışacaklardır. Süfyân-ı Sevrî “rahime-hullahü teâlâ” diyor
ki, Cehennemde ateşden bir vâdî vardır. Bu vâdîde, hükûmet
adamları arasına karışan riyâkâr hâfızlar azâb göreceklerdir. Yine
Süfyân diyor ki, ilmde o kadar ilerledim ki, bir âyet-i kerîmeye
otuzüç dürlü ma’nâ veriyordum. Sultânın ziyâfetine gitdim.
Yidiğim lokmaların te’sîri ile bildiklerimin hepsini unutdum.
Muhammed bin Seleme “rahime-hullahü teâlâ” diyor ki, dünyâ
menfe’ati için hükûmet adamlarının kapısında bekliyen bir hâfızın
hâli, pislik üzerine konmuş olan sineğin hâlinden dahâ kötüdür.
(Allahü teâlânın ihsân etdiği ilmi, insanlara öğretmiyen kimseye,
kıyâmet günü ateşden yular bağlanacakdır) hadîs-i şerîfi, yukarıda
bildirilmişdi. İlmi, ehlinden saklayan din adamları böyle olacakdır.
Nisâ sûresinin, (Mallarınızı sefîhlere vermeyiniz!) meâlindeki
beşinci âyet-i kerîmesi, alçaklara, münâfıklara ilm öğretmeyi
men’ etmekdedir.
(İslâmiyyet her tarafa yayılacakdır. Hattâ, islâm tâcirleri, ticâret
için büyük denizlerde serbest yolculuk yapacaklar ve gâzilerin
atları başka memleketlere yayılacaklardır. Sonra, hâfızlar türeyecek,
benden dahâ iyi okuyan var mı? Benden dahâ çok bilen var
mı? diyeceklerdir. Cehennemin odunları bunlardır) hadîs-i şerîfinden
anlaşılıyor ki, riyâ ile okumaları ve tekebbür etmeleri kendilerini
Cehenneme sürükleyecekdir.
Hadîs-i şerîfde, (Âlim olduğunu söyliyen kimse, câhildir) buyuruldu.
Her sorulana cevâb veren, her gördüğünden ma’nâ çıkaran
ve her yerde bilgi satan kimse, câhilliğini ortaya koyar. Bilmiyorum,
öğrenip de söylerim diyen kimsenin, derin âlim olduğu
anlaşılır. Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem”, en kıymetli
yer neresidir, denildikde, (Bilmiyorum, Rabbim bildirirse söylerim)
demişdir. Bunu Cebrâîl aleyhisselâma sormuş, ondan da, aynı
cevâbı almışdır. O da, Allahü teâlâya sormuş, (Mescidler)dir
cevâbını almışdır. A’râf sûresinin (Afv et ve ma’rûfu emr et)
meâlindeki yüzdoksansekizinci âyet-i kerîmesi gelince, Cebrâîl
aleyhisselâmdan bunu açıklamasını istemiş, o da, Rabbimden öğreneyim,
diyerek gitmişdir. Tekrâr geldiğinde, Allahü teâlâ,
(Senden uzaklaşana yaklaş! Senden esirgeyene ihsân et! Sana
zulm edenleri afv et!) emrini verdi dedi. Şa’bî “rahime-hullahü
teâlâ”, kendisine sorulanlardan birine bilmiyorum deyince, sen
– 54 –