Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

tenbellik ile, özrsüz kılmıyan fâsık olur. Kılıncaya veyâ ölünceye
kadar, hâkim tarafından habs olunur. Arada bir nasîhat verilir. Hadîs-i
şerîfde, (Kâfiri müslimândan ayıran şey, nemâz kılmamasıdır)
buyuruldu. Bunun için, tenbellik ederek nemâz kılmıyana, hanbelî
mezhebinde kâfir denilmişdir. Terk etmek, tenbellikle, bile bile
kılmamak demekdir. [Özr ile kaçırmağa, fevt etmek denir.] Özr ile
vaktinde kılınmıyan nemâzları acele kazâ etmek farzdır. Âilesinin
nafakasını kazanacak kadar tehîr etmesi câiz olur. İbni Teymiyyenin
(Kazâ nemâzı kılmıyanın, hayrâtü hasenâtı kazâ nemâzı olur.
Bunun kazâ kılması lâzım gelmez) sözü dalâletdir.
ZEKÂT VERMEK
212 - Tam mülk olan mâlın zekâtını ve uşrunu vermek farzdır.
Kullanılması câiz ve mümkin olan mala (Tam mülk) denir. Dört
dürlü zekât malı vardır:
1- Altın ile gümüş.
2- Ticâret için satın alınan her dürlü eşyâ.
3- Kırda ve çayırda otlayan dört ayaklı hayvânlar.
4- Toprak mahsûlleri, ya’nî uşr.
Ebû Hanîfe “rahime-hullahü teâlâ” buyuruyor ki:
Yağmur veyâ nehr ile sulanıp yerden çıkan ekinin, meyvanın ve
sebzenin ve balın mikdârı ne kadar olursa olsun, mahsûlü alır almaz,
satarak onda birini fakîrlere vermek farzdır. Buna (uşr) denir.
Uşrunu vermeden yimek harâmdır.
Altın ve gümüşün ve ticâret eşyâsının zekâtını vermek için,
nisâb mikdârı olmaları lâzımdır. (Nisâb) zenginlik ile fakîrlik
arasındaki sınır demekdir. Nisâb mikdârı, altın için yirmi miskaldir.
Gümüş için ikiyüz dirhemdir. İhtiyâc eşyâsından başka, nisâb
mikdârı her cins malı olana (Zengin) denir. Bu kadar malı olmıyana
(Fakîr) denir. Altın para ve eşyâ ve kadın zînetlerinin ve diş
üzerindeki altın kaplamaların ve her cins ticâret eşyâsının ağırlıklarının
toplamı yirmi miskal olursa, gümüş eşyânın ise, ikiyüz dirhem
olursa ve bundan sonra bir hicrî sene, ya’nî arabî sene elde
kalırsa, o zemân ağırlıklarının kırkda biri ayrılıp Kur’ân-ı kerîmde
bildirilen sekiz sınıf insandan birine veyâ birkaçına verilecekdir.
Buna (Zekât) denir. Bir miskal yirmi kırâtdır. Bir kırât-ı
şer’î beş arpa, ya’nî yirmidört santigramdır. Bir miskal, dörtondasekiz
[4,8] gram olur. Yirmi miskal, doksanaltı [96] gram oluyor.
Doksanaltı gram altını olan, bir arabî sene sonra, ikibuçuk
[2,5] gram altını, zekât niyyeti ile ayırıp, istediği zemân, istediği
fakîre verecekdir. Bir dirhem-i şer’î ondört kırât-ı şer’îdir. Ya’nî
– 534 –