Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

1- Beş vakt nemâzı özrsüz terk edenler. Kazâ etmeyenler.
2- İçki içip ve tevbe etmeyen.
3- Zekât ve uşur vermeyen.
4- Ana-babasına karşı gelen.
5- Câmi-i şerîflerde dünyâ için konferans verenler, nutuk söyleyenler.
Hele hutbe esnâsında cemâ’atin veyâ hatîbin hutbeden
başka konuşmaları büyük günâhdır.
Âkıl ve bâlig olan her müslimânın, hergün vaktleri gelince, beş
kerre nemâz kılmaları ve her birisini vaktinde kıldığını bilmeleri
farzdır. Câhillerin, mezhebsizlerin hâzırladıkları takvîmlere uyarak,
vaktinden evvel kılmak büyük günâh olur ve bu nemâz sahîh
olmaz. Kız ve oğlan çocuk yedi yaşına gelince, nemâz kılmalarını
emr etmek velîsi üzerine vâcib olur. Oruc tutmaları için de emr
eder. İçki içmemesi için de emr eder. İyi işlere alışdırır. Kötü işleri
yapmamasını emr eder. On yaşına gelince, nemâz kılmaları için,
el ile vurulur. Değnek ile döğülmez. Falaka ile vurulmaz. El ile
üçden ziyâde dahî vurulmaz. Velîsinden başkası döğmez. [Velîsi
izn verirse, hocası el ile, üç kerre döğer. Falakaya bağlayıp ayaklarına
sopa ile vurmak câiz değildir.] Değnek ile döğmek, âkıl, bâlig
olup cinâyet işliyen kimseye [ve hâkimin karâr vermesi ile] câiz
olur. [Erkeğin zevcesini sopa ile döğmesi de câiz değildir.] On
yaşındaki çocukların yatakları da ayrılır. Kimse, kimsenin yerine,
onun borcu olan nemâzı kılamaz. Kendi kıldığı nemâzın ve başka
ibâdetlerinin sevâbını, diri veyâ ölü olan başkasına hediyye etmek
câizdir. Alacaklının, alacağını istememesi için, nemâz kılıp, sevâbını
ona bağışlamak câiz değildir. Bir Dank, ya’nî bir dirhem gümüş
kıymetinin altıda biri kadar [Takrîben iki buçuk kırât-ı şer’î
veyâ yarım gram gümüş kadar] borc için, şartlarını gözeterek kılmış
olduğu nemâzlardan, yediyüz nemâzının sevâbı, kıyâmet günü,
alacaklısına verilecekdir. Borclunun sevâbları biterse alacaklısının
o kadar günâhı, ona yükletilecekdir. [Zevcesini boşayınca,
mehr parasını ona hemen vermek de, kul hakkıdır. Ödemezse,
dünyâda cezâsı ve âhıretde azâbı çok şiddetlidir. Kul haklarından
en mühimmi ve azâbı en çok olanı, akrabasına ve emri altında
olanlara Emr-i ma’rûf yapmamakdır. Bunlara din bilgisi öğretmeği
terk etmekdir. Onların ve bütün müslimânların dinlerini öğrenmelerine
ve ibâdetlerini yapmalarına, işkence ederek veyâ aldatarak
mâni’ olanın kâfir olduğu, islâm düşmanı olduğu anlaşılır.
Bid’at sâhiblerinin, mezhebsizlerin, sözleri ile, yazıları ile,
Ehl-i sünnet i’tikâdını değişdirmeleri, dîni, îmânı bozmaları da
böyledir. Nemâzın farz olduğuna, birinci vazîfe olduğuna inanmıyan,
ehemmiyyet vermiyen, kâfir olur.] Farz olduğuna inanıp da,
– 533 –