Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

âm olan (Mahrem akrabâ), ya’nî onsekiz kadından başka, müslimân
olsun kâfir olsun her kadının, hiçbir yerde, ellerinden ve yüzlerinden
başka yerlerine, şehvetsiz de bakmak harâmdır. Kadınların
yabancı erkeklere görünmeleri, bir arada oturmaları, arkadaşlık
etmeleri de harâmdır. Karısının, kızının zinâ yapacağını anlayıp da,
mâni’ olmıyan erkeğe, (Deyyûs) ve (Pezevenk) denir.
(Dürr-ül-muhtâr)da, üçüncü cildde, müste’min bâbında diyor
ki, (Dâr-ül-harbde bulunan müslimân esîrin ve müste’minin kâfir
kadınlarının ırzlarına saldırmaları, onlarla zinâ yapmaları câiz değildir.)
Zevcesinden ve Dâr-ül-islâmda mâlik olduğu câriyesinden
başka kadınla cimâ’ halâl değildir. Dâr-ül-islâmda bulunan hiç bir
kadın câriye yapılamaz. Dâr-ül-harbdeki kâfir kadınları da, Dârül-islâma
getirilmedikce, câriye olamazlar.
(Dürr-ül-muhtâr), kadını boşamağı anlatırken diyor ki, dört
mezhebe göre de, sahîh olan nikâhdan sonra, bir araya gelmemiş
olsalar bile, üç def’a boşayan veyâ bir def’a (üç kerre boşadım) diyen
kimse, bu kadını tekrâr nikâh yapabilmesi için, bu kadının başka
erkekle nikâhlanarak vaty edilmesi ve bu erkekden boşanması
lâzımdır. Buna (Hulle) yapmak denir. Bu ikinci erkeğin, boşanmak
şartı ile, bu kadını nikâh etmesi harâmdır. Bu erkek, bu kadını
boşamağa zorlanamaz. Bu erkeğin, bu kadını boşamak niyyeti
ile nikâh etmesi, harâm olmaz. Hattâ sevâb olur. Kadın, erkeğin
boşamasından emîn olmaz ise, nikâh yapılırken evvelâ kadının
(beni zevceliğe al!) demesi, sonra erkeğin (Seni zevceliğe aldım.
Meselâ, üçden fazla cimâ’ yaparsam, bâin olarak boş ol!) demesi
iyi olur. Yâhud kadının cevâb olarak, (Emrim, elimde olmak üzere,
kendimi sana tezvîc etdim) diyerek, nikâhdan ve cimâ’dan sonra
kendini boşaması câiz olur. Birinci kimsenin ilk nikâhı, dört
mezhebe göre de sahîh ise, Hulle yapmak şart olur. Fekat meselâ,
nikâhda velî bulunmamış ise veyâ nikâh yerine hibe denilmiş ise
yâhud nikâhın iki şâhidi fâsık iseler, üç kerre boşadıkdan sonra,
hulle yapmadan tekrâr nikâhlanabilmek için, şâfi’î müftîye mürâce’at
olunur. Şâfi’î müftî, şâfi’î mezhebine göre, şartları temâm olmadığı
için, nikâhın şimdi ve şimdiden sonrası için bâtıl olacağını,
geçmiş zemân için bâtıl olmadığını, bu kadın ile şâfi’î mezhebine
göre yeniden nikâh yapmağı bildirir.
İbni Âbidîn “rahime-hullahü teâlâ” buyuruyor ki, fıskı zâhir
olan şâhid ile yapılan nikâh ve velînin izn vermediği nikâh, şâfi’î
mezhebinde sahîh olmaz. Şâfi’î âlimlerinden İbni Hacer-i Mekkî
“rahime-hullahü teâlâ” (Tuhfet-ül-muhtâc) kitâbında diyor
ki, (Hâkim, hulleyi iskat etmek için, evvelki nikâhın bâtıl olacağına
karâr vermez. İkisinin arasını ayırır. Fekat, müftîye, hâkime
– 482 –