Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

si, bu su ile, ağrıyan yeri yıkaması câiz diyen âlimlerin sözleri
mu’teberdir. Meşhûr düâlar ile muska ve ilâc câizdir. Nazar için
tütsü yapmak, kurşun dökmek câiz diyenler vardır. Bağa, bağçeye,
tarlaya, nazar değmemek için, ba’zı şeyler asmak câizdir. Çocuk
olmaması için erkeğin tedbîr alması câiz olur. Dört aylık çocuğunu
aldıran kadın cezâlandırılır. Dahâ önce aldırması câizdir.)
Süâl: Şer’î nikâhı bulunan bir âilenin çocuğu olmaz ise, (Sun’î
ilkâh) ve (Tüb bebek) denilen üsûl ile, çocuk olmasına teşebbüs etmek
câiz midir?
Cevâb: Bir erkekle kızın şer’î nikâh yaparak, Allahü teâlâdan
çocuk taleb etmelerini tergîb ve teşvîk buyuran hadîs-i şerîfler çokdur.
Çocuğu olmıyan zevceynin, Silsile-i aliyyeyi vâsıta yaparak,
düâ etmeleri ve meşrû’ sebeblere teşebbüs etmeleri lâzımdır. Zevceynin
menîleri alınıp, bir tüpe konuluyor. Tüpde ilkâh vâkı’ oldukdan
sonra, zevcenin rahmine konuyor. Buna (Sun’î ilkâh) ve
(tüb bebek) deniyor. Bunun câiz olacağı anlaşılmakdadır. Ancak,
buna zarûret olmadığı için, bu işi zevceynin kendilerinin yapmaları,
tabîb, hemşîre, ebe gibi yabancıların, bunların avret mahallerini
görmemeleri ve sun’î ilkâhın, nikâhsız olan erkekle kız arasında
yapılmaması lâzımdır.
Abdül’Azîz Dehlevî “rahime-hullahü teâlâ” 1386 [m. 1966]
senesinde, Efganistânın Kâbil şehrinde basılan fârisî tefsîrinde,
Bekara sûresinin fazîletlerini bildirirken diyor ki, Abdüllah bin
Ahmed bin Hanbel “rahime-hullahü teâlâ”, (Zevâid-i Müsned)inde
ve Hâkim ile Beyhekî “rahime-hümallahü teâlâ”
(De’avât) kitâblarında, Übeyyübni Ka’b “radıyallahü teâlâ anh”
diyor ki, Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” yanında oturuyordum.
Bir köylü geldi. Kardeşinin ağır hasta olduğunu söyledi.
(Hastalığı nedir?) buyuruldukda, cin çarpması dedi. (Kardeşini
buraya getir) buyuruldu. Kardeşi gelip oturdu. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem”, şu âyetleri okuyup, hastaya üfledi. Hemen
iyi olup, kalkdı: Fâtiha, Bekara sûresi başından dört âyet,
(Ve ilâhüküm)den başlıyarak, (Ya’kılûn)e kadar, iki 163 ve 164.
cü âyetleri, Âyetel-kürsî, (Hâlidûn)e kadar, Bekara sûresi sonundaki
(Lillahi)den başlıyan üç âyet, (Âl-i İmrân) sûresinin (Şehidallahü)
ile başlıyan tek onsekizinci âyeti, (A’râf) sûresinin (İnne-Rabbeküm)
ile başlıyan tek ellidördüncü âyeti, (Müminûn)
sûresinin (Fe-teâlallahü) ile başlıyan tek yüzonaltıncı âyeti, Cin
sûresinin (Ve ennehu teâlâ) ile başlıyan tek üçüncü âyeti, Sâffât
sûresinin başından on âyet, Haşr sûresinin sonunda (Hüvallâhü)
ile başlıyan üç âyet, (İhlâs) ve (Mu’avvizeteyn) sûreleri. [Seyyid
Ahmed “rahime-hullahü teâlâ” bu âyetleri toplıyarak (Âyât-i
– 456 –