Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

ızâsı için verirse, Hak teâlâ hazretlerine verilmiş gibi sayılır ki, mukâbilinde
bin sevâb, [diğer bir rivâyete göre ikibin sevâb] alır.) Bir
kimseye ödünç verir isen, iyilikle ver ve iyilikle al! Ödünç verilen
adam fakîr ise ve nemâz kılıyor, harâmlardan sakınıyorsa, veren kimse,
verdiğini ona bağışlarsa kıyâmet günü arş-ı a’lânın gölgesinde gölgelenecek
ve Cennetde büyük bir dereceye nâil olacakdır.
Tenbîh: Sadaka vermek nâfile ibâdetdir. Zekât vermek ve borç
ödemek, birinin hakkını iâde etmek ise, farzdırlar. Üzerinde farz
borcu olanların sünnetleri ve nâfileleri kabûl olmaz. O hâlde, bir
kuruş zekâtı veyâ bir kuruş borcu olan kimsenin sadakaları kabûl
olunmaz. Milyonlarca sadaka verse, binlerce hayr yapsa, zekâtını
vermedikce veyâ borcunu ödemedikçe, hiçbiri kabûl olmaz, ya’nî
hiç sevâb kazanamadığı gibi, zekât ve borç günâhından da kurtulamaz.
Zekât hakkında, 212. ci maddede geniş bilgi verilmişdir.
115 - Bir kimseye ödünç vermek, tasadduk etmekden dahâ
hayrlıdır. Zîrâ, Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu
ki: (Ödünç vermek, tasadduk etmekden onsekiz derece dahâ
fazîletlidir.)
Bir kişiye bir iş yapdırdığın vakt, hemen ücretini ver! Şâyed
vermeyip, hakkı kıyâmet gününe kalacak olursa, kıyâmet günü, o
şahsın da’vâcısı, Allahü teâlâ hazretleri olacakdır. Birbirinize iş
gördüğünüz zemân, ödünc alıp verdiğiniz vakt, güzel muâmele yapın!
Birbirinizin gönlünü kırmayınız. Zîrâ iyilik yapacağınız yerde,
günâh işlemiş olursunuz. Ödünç alan, ödemek niyyetiyle almalıdır.
Üç sebeble ödünç alınır:
1- Çok fakîr olup çalışmağa kudreti olmayanın nafakasına sarf
edecek kadar ödünç alması.
2- Bulunduğu yerin âdetine göre, kirâ ile veyâ mülk olarak, korunacak
bir mesken te’min etmek için.
3- Evlenmek için.
Bu şeyler için Allahü teâlâya tevekkül ederek ve ödemeğe niyyet
etmek şartı ile borç alanlara, Allahü teâlâ çabuk ödemek nasîb
eder. Çok borç almayınız ki, râhat olasınız. Zîrâ, borcu alan, köle
gibi olur, gece gündüz üzüntülü olur.
116 - Alış veriş yaparken ve ödünç verirken ribâdan, ya’nî (Fâiz)
alıp vermekden sakın! Ödünç verdiğin kimseden menfe’ât bekleme!
Zîrâ, azıcık aldığın veyâ verdiğin fâizin günâhı Allahü teâlâ
indinde, annesiyle yetmiş def’a zinâ etmiş gibidir. Ya’nî, fâizin azı
da, çoğu da, alması da, vermesi de harâmdır. Fâize şâhid olan, kâtib
olan ve vekîl olan da, Allahü teâlâ indinde mel’ûn ve sorumludur.
Çok sakınmak lâzımdır.
– 451 –