Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

alkollü içkilere devâm edenin, eğlence için çalgı çalanların, başkalarını
eğlendirmek için çirkin şarkı söyliyenin ve bunu dinliyenin,
fısk, günâh işlenen yerde oturanın, avret yeri açık gezenin, [karısını,
kızını, emrinde olanları çıplak gezdirenin], tavla, kâğıd oynıyanın,
her çeşid kumar oynıyanın, nemâz kılacak vakt bırakmıyan
oyuna, işe dalanın, fâiz yimekle meşhûr olanın, sokakda bevl yapanın,
sokakda yiyerek gidenin, müslimânı açıkça kötüliyenin şâhidlikleri
kabûl olmaz. Çünki bunlar, âdil değildirler.)
[Mezhebsizlerin bir kısmı, ehl-i sünnet olan müslimânları, müşrik
diyerek kötüledikleri için, diğer bir kısmı da Eshâb-ı kirâmın
“radıyallahü teâlâ anhüm ecma’în” çoğunu ve üç halîfeyi ve hazret-i
Âişeyi “radıyallahü teâlâ anhâ” açıkça kötüledikleri için, şâhidlikleri
kabûl olmaz.] Açıkça bir büyük günâh işliyen veyâ küçük
günâh işlemekde ısrâr eden, âdil olmaz. Bunun şâhidliği kabûl
edilmez. Günâhı gizli olanın adâleti gitmez. Yetmişiki bid’at fırkasının
birinde olmak büyük günâhdır. (Dürr-ül-muhtâr)ın Tahtâvî
hâşiyesinde diyor ki, (Yetmişiki bid’at fırkasından, kâfir olmayanları,
ehl-i kıbledir. Bu büyük günâhları kalblerinde gizli olduğu
için, şehâdetleri kabûl olunur. Fekat, bunlardan mâcin olanın,
ya’nî sapık i’tikâdını başkalarına bulaşdırmak çabasında olanın şehâdeti
kabûl olmaz.)
Bir büyük günâhı bir kerre işliyen veyâ küçüklerini işlemekde
ısrâr, devâm eden bir müezzinin okuduğu ezâna güvenilmez.
Vehhâbîlerin, şî’îlerin, dinde reformcuların, mezhebsizlerin bildirmeleri,
nemâz vaktlerinin ve Ramezânın başlamasına delîl olmaz.
Ezânın, kametin ve nemâz tekbîrlerinin radyo [mizyâ’] ile ve
ho-parlör [mükebbirüssavt] ile bildirilmesi de, fıkh kitâblarına uygun
değildir. Çünki, bunlardan çıkan ses, insan sesi değildir. İnsan
sesine çok benziyen ve insanın irâdesine tâbi’ olan, başka seslerdir.
Elektriğin, miknâtisin hâsıl etdiği seslerdir. İnsan sesi, mikrofon
içinde yok oluyor. Bunun yerine, endüksiyon akımı ve bundan
magnetik dalgalar ve bundan ses dalgaları hâsıl oluyor. İbni Âbidîn
“rahime-hullahü teâlâ” Tilâvet secdesini anlatırken diyor ki,
Okumanın sahîh olması için, okuyanın okuduğunu temyîz etmesi,
anlaması lâzımdır. Bunun için, delinin, uyuyanın, okuduğunun ne
olduğunu temyîz edemiyen küçük çocuğun, kuşun, aks-ı sadânın
sesleri, okumak değildir. Okumak, nemâz kılmak gibidir. [Ya’nî
nemâz kılması sahîh olan kimsenin söylediğine okumak denir.]
Secde âyetini işitince secde etmesi lâzım olan insan, secde âyeti
okursa, bunu işitenlerin secde etmeleri lâzım olur. Ya’nî, bundan
başka seslere okumak denmez.
– 426 –