Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

gitme. Secdede yine tesbîhlerini oku! İmâm secdeden kalkınca, sen
de arkasından “Allahü ekber” deyip kalk. İkinci rek’atı da aynen
bu şeklde îfâ eyle. İmâm tehıyyâta oturunca sen de otur! Tehıyyât,
salevât ve bildiğin düâlardan oku. İmâm efendi, selâm verirken sen
de berâber “Esselâmü aleyküm ve rahmetullah” deyip selâm ver
ve (Allahümme entesselâm ve min kesselâm tebârekte yâ zelcelâli
vel ikrâm) de ve hemen Âyet-el-kürsîyi oku!
ÂYETELKÜRSÎNİN FAZÎLETİ
Bekara sûresindeki (Allahü lâ ilâhe illâ hu...) âyetinin temâmına
(Âyet-el kürsî) denir. Bu âyet-i kerîmeyi ihlâs ile okuyanın, insan
ve hayvân haklarından mâ’adâ ve farz borçlarından başka günâhları
afv olunur. Ya’nî tevbeleri kabûl olur.
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” efendimiz buyurdu ki:
(Her kim farz nemâzı bitirir bitirmez yerinden kalkmadan bir kerre
Âyetelkürsîyi okuyup, otuzüç kerre Sübhânallah, otuzüç kerre
Elhamdülillah, otuzüç kerre Allahü ekber derse, hepsi doksandokuz
olur. Bir kerre de Lâilâhe illallahü vahdehû lâ şerîke leh lehülmülkü
ve lehül hamdü ve hüve alâ külli şey’in kadîr dese, Hak teâlâ
o kişinin günâhlarını afv eder.) Allahü teâlâ hazretlerinin afv
etdiği günâhlar, yalnız kendisi ile o kulu arasında olan, tevbe etmiş
olduğu günâhlardır. İnsanların ve hayvânların haklarına tevbe etdikden
sonra halâllaşmak da lâzımdır.
Habîb-i kibriyâ “sallallahü aleyhi ve sellem” diğer bir hadîs-i
şerîflerinde buyurdu ki: (Hak teâlâ hazretlerinin zâtına mahsûs
olarak üçbin ismi vardır. Bunların içinden terâzîde en ağır geleni
“Sübhânallahi ve bi hamdihi sübhânallahil’azîmi ve bi-hamdihî”dir.
Her kim, bunu nemâzdan ve tesbîhlerden sonra, on kerre
okursa her harfine on sevâb verilir.) Sonra, imâm ve cemâ’at ile
berâber kollarını, bir mikdâr ileriye uzatıp ve göğüs hizâsına kaldırıp,
avuçları tam açık olarak semâya çevirip düâ et ve âmîn de. Düâ
bitince ellerini yüzüne sürüp, “Velhamdü lillâhi rabbil âlemîn” de
ve salevât ile Fâtiha-i şerîfe oku. İbni Âbidîn “rahime-hullahü teâlâ”,
üçyüzkırkbir [341]. ci sahîfede diyor ki, (Nemâzdan sonra,
düâ ederken, eller göğüs hizâsında ileri uzatılır. Avuçlar semâya
karşı açılır. Çünki semâ, düânın kıblesidir.İki el birbirinden aralık
tutulur. Düâdan sonra, iki eli yüze sürmek sünnetdir.)
(Fetâvâ-yı Hindiyye) beşinci cildinde diyor ki, (Nemâzdan sonra
düâ ederken kolları çeşidli şekllerde tutmak bildirildi. Bunlar
arasında efdal olanı, avuçları semâya karşı açmak ve birbirinden
uzak tutmakdır. Kolları göğüs hizâsına kaldırmak müstehabdır.
Düâdan sonra iki eli yüze sürmek sünnetdir.)
– 405 –