Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

İki mestdeki delikler toplu hesâb edilmez. Necâset ve avret mahalli
hesâbında ise, toplanırlar. Mestin su sızdırmaması lâzımdır.
Ayak parmakları olmıyan kimse, mesh edemez. Bir ayağı kesik
olan, diğer ayağındaki mest üzerine mesh edemez(Feyziyye).
Mesh müddeti, yirmidört sâatdir. Mesti abdestli olarak giyip, abdest
bozulduğu zemân başlar. Mestli olarak sefere çıkanın müddeti
üç gün ve üç gece olur. Bir gün bir gece mesh etmiş olan müsâfir,
mukîm olunca, bunlara mesh edemez. Bir mestin üzerinde
üç el parmağı kadar yeri bir kerre mesh etmek şartdır. Yaş bez,
sünger sürerek, su dökerek de mesh olur ise de, sünnet sevâbı hâsıl
olmaz. Üç parmağı, konçdan parmaklara veyâ sağdan sola veyâ
bir parmak ile üç kerre mesh sahîh ise de, sünnete muhâlifdir.
Mestin biri ayakdan çıkınca, iki ayağı da yıkamak lâzım olur.
Mest üzerine giyilen çizme, lâstik bot üstüne mesh edilebilir. Çizme
çıkarılınca, altındaki mestin mesh zemânı değişmez. Bir meste
su girip, ayağın çoğu ıslanırsa, ayakları yıkamak lâzım olur.
Başlık, eldiven, [parmakdaki oje], peçe, [kaplama diş] üzerine
mesh yapılmaz.
Mâlikîde mestin altını ve üstünü temâmen mesh etmek lâzımdır.
Bunun için, yaş sağ el ayası, sağ mestin ucuna konup topuğa
doğru çekilir. Sol el ayası da, altına konup, çekilerek, topuğun iki
tarafı baş ve küçük parmaklar ile kavranır. Sonra, sol el ayası sol
mestin üstünden ve sağ el ayası altından çekilip, kavranır. Mestin
tâhir olması, mâlikîde de farzdır.
Kırık kemik üzerine bağlanan tahtaya [alçıya], cebîre denir.
Yaraya sarılan beze [Flastere] Isâbe denir. Kan aldırmak, sülük
tutunmak, iğne yapdırmak, düşmek gibi bir sebeb ile yaralanarak,
çıban çıkararak, kemiği kırılarak, sargı sardıran kimse, yarayı
sıcak su ile de yıkayamaz, mesh edemezse, üzerindeki şeyin çoğunu
bir kerre mesh eder. Sargı arasında kalan deri de mesh edilir.
Bu mesh için bir müddet yokdur. Yara iyi oluncıya kadar
mesh olunur. Önceden abdestli sarılmış olmaları şart değildir. Bir
ayağı yıkayıp, diğer yaralı ayağa mesh câizdir. Yara iyi olsa bile,
sargıyı çözmek, kanamaya, ağrıya sebeb olursa, mesh zemânı bitmez.
Yara ıslanırsa, sargının meshi bâtıl olmaz. Sargı değişdirilirse,
yenisine mesh lâzım olmaz. Bunlara ve başa ve mestlere mesh
için niyyete lüzûm yokdur. Yara, yarık gibi şeyler üzerine konan
ilâc, merhem, pomat gibi şeylerin çıkarılması zarar verirse, bunların
üstü yıkanır. Su zarar verirse, üzerleri mesh olunur. Mesh
dahî zarar verirse, mesh de terk edilir. Diğer üç mezhebde de
böyle olduğu için, başka bir mezhebi taklîd etmeğe imkân yokdur.
– 377 –