Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

sını düşünmemek de zikr olur.) Kalbin hastalığına sebeb, nefse uymasıdır.
Nefs, Allahü teâlânın düşmanıdır. Ona itâ’at etmek istemez.
Kendine de düşmandır. Kalbin her uzva, harâmları, kötü, zararlı
şeyleri yapdırmasından zevk alır. Bu zevklerine kavuşmak
için, dinsiz, îmânsız olmak ister. Kâfirlerle, mezhebsizlerle arkadaşlık
etmek, onların kitâblarını, gazetelerini okumak, radyolarındaki,
televizyonlarındaki zararlı yayınları da, kalbi hasta yapar. İslâmiyyete
uymak, kalbi hastalıkdan kurtarır. Nefsi ise, hasta yapar.
Zevklerini, arzûlarını, kalbe te’sîr kuvvetini azaltır.]
Kim bulur, zor ile, maksûda her zemân zafer?
Gelir elbet zuhûra, ne ise hükm-i kader.
114. cü MEKTÛB
Hindistânın büyük âlimlerinden Abdüllah-i Dehlevî “rahimehullahü
teâlâ”nın (Mekâtib-i şerîfe) kitâbında yüzyirmibeş mektûb
vardır. Yüzondördüncüsü, Hâcı Abdüllah Buhârîye yazılmış
olup, fârisîden türkçeye tercemesi aşağıdadır:
Allahü teâlâda hiçbir noksanlık yokdur. O, hep doğru söyler,
kullarına doğru yolu gösterir. Yüce önderimiz, sevgili Peygamberimiz
Muhammed Mustafâya “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” ve
Onun Âline ve Eshâbına “radıyallahü teâlâ anhüm ecma’în” bizden
selâmlar ve düâlar olsun! Buradaki [ya’nî Delhî şehrindeki] tarîkatçılar,
dileklere kavuşmak için Esmâ okuyorlar. Mıska yazıyorlar.
Böylece herkesi kendilerine çekiyorlar. Emîr-ül mü’minîn Alî
“kerremallahü vecheh ve radıyallahü teâlâ anh” hazretlerini diğer
üç halîfeden “radıyallahü anhüm” dahâ üstün tutuyorlar. Bunlara
(Şî’î) denir. Üç halîfeye ve Eshâb-ı kirâma düşman olanlara (Râfizî)
denir.
[Hazret-i Ebû Bekrin ve hazret-i Ömerin ve hazret-i Osmân
Zinnûreynin hazret-i Alîden “radıyallahü teâlâ anhüm ecma’în”
dahâ üstün olduklarını (Ehl-i sünnet vel cemâ’at) âlimleri “rahime-hümullahü
teâlâ” çeşidli kitâblarında bildirmişler ve bunu
âyet-i kerîmelerle, hadîs-i şerîflerle ve Eshâb-ı kirâmın “radıyallahü
teâlâ anhüm ecma’în” icmâ’ı, ya’nî, sözbirliği ile isbât etmişlerdir.
Bu kıymetli kitâblardan ikisi, Hindistândaki büyük âlimlerden
şâh Veliyyullah Muhaddis Dehlevînin “rahime-hullahü
teâlâ” (İzâlet-ül-hafâ) ve (Kurret-ül-ayneyn) kitâblarıdır. Arabî
ve fârisî karışık olup, birincisi, Urdu diline tercemesi ile birlikde
1382 [m. 1962] de Pâkistânda basılmışdır. İkincisi türkçeye terceme
edilerek, (Eshâb-ı Kirâm) kitâbının içinde neşredilmişdir.
Ayrıca (Hak Sözün Vesîkaları) kitâbında vardır. Büyük âlim İb-
– 357 –