Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

Herkesin bir derdi olur. Tatlı, acı günler olur. Bu alçak dünyâ,
kimse ile uğraşmağa değmez.
Ben de zemânın bir dânesi idim. Hükûmet reîsinin yüzük taşı
[pırlanta] gibi idim. Sultânın fermânındaki imzâsı gibi idim.Felek
[kader] bana da ters yüz gösterdi.
Kalbim hasta oldu bir zemân. Gücüm kuvvetim gitdi her ân.
Nihâyet can kuşum [rûhum] uçdu. Çünki kafes [bedenim] harâb
oldu hemân.
Sağlamlığım mum gibi söndü. Her tarafım karardı. Âhıret güneşi
doğdu. Allahın nûrları ile aydınlandı.
O anda Rabbime kavuşdum. Günâhlarım meydâna çıkdı. Afv
edilmemi dileyince, beni sonsuz rahmeti ile karşıladı.
Yâ Rabbî! Yüzbin günâh işledim ise de, bu kara yüzüm ile, yüce
kapına sığınıyorum. Senden, afvımı diliyorum.
Gafûr ismini bu yazıma târîh [1286] yapdım. Ma’nâsı elbet hâsıl
olur. Kusûrlarım afv olunur. Allahdan başkası birşey yapamaz.
Ondan başka kimse kalmaz!]
[A.Sâmî pâşa a’yân [Senato] a’zâsı iken 1295 [m. 1878] de vefât
etmişdir.]
Izdırâb dolu, rü’yâdır bu hayât,
doğmuşuz ölmek üzere, değil mi?
Zevk ile geçerse de, birkaç sâat,
derd kovalar, zevklerin herbirini!
Gideriz her an, cehl ve gafletle,
ölüm denizi dibine hasretle.
Dürlü mihnetle ve bin meşakkatle,
mahvu perişân eder dünyâ bizi.
Biz ise seyr eyleyip, bu bünyâdı,
ararız halkı için, nedir bâdî.
Hâlıkı, halkı ve sırr-ı îcâdı,
bilmek isteriz Hakkın hikmetini,
Fekat, Hakkın koyduğu sırrın halli,
kulun aklı ile olamaz, bes belli.
İnsana acz ve gaflet ve cehli,
etdirirler sehv içinde sehvi.
– 351 –