Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

ül-mevt, ma’sûmun canını elmadan ala. Bu rivâyetlerin ikisi de câizdir.
Sonra melek-ül-mevt, o canı alıp, gökleri seyr etdirip, Cennete
götürürler. Orada, yeşil zebercedden bir sahrâ vardır. Ma’sûm oraya
geldikde, (Beni buraya neden getirdiniz) der. Melekler: (Yâ
ma’sûm! Kıyâmet yeri vardır. Çok sıcakdır. İşbu sahrâda, yetmişbin
rahmet pınarı vardır. Hazret-i Resûl-i ekremin “aleyhisselâm”
havzının başında durup, nûrdan bardakları görünüz! Atanız ve
ananız kıyâmet yerine geldiklerinde, bu bardakları su ile doldurup,
onlara verirsiniz ve onları tutup salıvermeyesiniz ki, Cehennem yoluna
gitmeyeler ve azâb ve ikâb görmeyeler. Zîrâ, sizin düânız,
Hak teâlâ katında makbûldür. Ve Cum’a geceleri, yer yüzüne inesiniz.
O vakt Allahü teâlânın selâmını, ümmet-i Muhammed “sallallahü
teâlâ aleyhi ve sellem” üzerine ulaşdırasınız. Ve onların
üzerine nûr veresiniz ve onların şükrleri berâtini Hak teâlâya götüresiniz)
diye tenbîh ederler.
Ma’sûmların canlarına, bu makamları seyr etdirip, tezce yine
getirip meyyitin başının ucuna koyarlar. Tâ nemâzı kılınıp, kabre
girip, soru ve hisâbı oluncaya kadar, o can, kabr üzere durur. Eğer,
babası ve anası tevbesiz ölürlerse, kıyâmetde oğlu ile onların arasında
bir perde ola. O ma’sûm onları arayıp bulmaya, birbirlerine
hasret kalalar. İşte mü’minlerin bâliğ olmayan çocuklarının hâli
böylecedir.
MÜSLİMÂN KADINLARIN
ÖLÜMÜNE DÂİR
Şimdi, o avret ki, lohusa veyâ hâmile veyâ tâûn yâhud iç ağrısından
veyâ bunlardan hiç birisi olmasa, ancak yabancı erkeklere
açık saçık görünmese ve kendisinden zevci hoşnud olsa, o hâtuna,
ölürken Cennet melekleri gelip, karşısında, saf saf dururlar
ve ona izzet ve ikrâm ile selâm verirler ve (Allahü teâlânın sevgili,
şehîd câriyesi gel çık, ne eylersin dünyâ serâyında? Senden
Allahü teâlâ râzı oldu ve senin bu hastalığını behâne edip, günâhını
bağışladı, sana Cennet ihsân etdi, gel emânetini teslîm et!)
derler. O hâtun, bu mertebeyi görüp, rûhunu vermek istedikde,
etrâfına bakıp (Benim ile dostluk edenleri, yargılayıp rahmet etsin,
sonra teslîm edeyim) dedikde, melekler dahî, ricâsını cenâb-ı
Hakka arz edeler. Bunun üzerine, hitâb-ı izzet gelip, (İzzetim
hakkı için, kulumun cümle düâsını müstecâb kıldım) buyurulur.
Melekler dahî, muştuluk eyleyeler. Sonra, melek-ül-mevt,
– 344 –