Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

NEMÂZIN EHEMMİYYETİ
(Eşi’at-ül-leme’ât) kitâbında, nemâzın ehemmiyyetini bildiren
çeşidli hadîs-i şerîfler vardır. Bu kitâb (Mişkât-ül Mesâbîh) hadîs
kitâbının fârisî şerhidir. Hindistândaki islâm âlimlerinin büyüklerinden
Abdülhak bin Seyfüddîn Dehlevî “rahime-hullahü teâlâ”
yazmışdır. 1384 [m. 1964] senesinde, Lüknov şehrinde dokuzuncu
baskısı yapılmışdır. Dört cilddir. (Mesâbîh) kitâbını, Muhyissünne
Hüseyn Begavî “rahime-hullahü teâlâ” yazmışdır. Muhammed
Veliyyüddîn “rahime-hullahü teâlâ”, bunu şerh ederek (Mişkât-ül-
Mesâbîh) ismini vermişdir. Abdülhak-ı Dehlevî, 1052 [m. 1642] de
Delhîde vefât etmişdir.
Arabîde nemâza (Salât) denir. Salât, aslında düâ, rahmet ve istigfâr
demekdir. Nemâzda bu üç ma’nânın hepsi bulunduğu için,
nemâza salât denilmişdir.
1 - Ebû Hüreyre “radıyallahü anh” bildiriyor. Resûlullah “sallallahü
aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Beş vakt nemâz ve Cum’a
nemâzı, gelecek Cum’aya kadar ve Ramezân orucu, gelecek Ramezâna
kadar yapılan günâhlara keffâretdirler. Büyük günâh işlemekden
sakınanların küçük günâhlarının afvına sebeb olurlar.)
Arada işlenilmiş olan küçük günâhlardan kul hakkı bulunmıyanları
yok ederler. Küçük günâhları afv edilerek bitmiş olanların, büyük
günâhları için olan azâblarının hafiflemesine sebeb olurlar.
Büyük günâhların afv edilmesi için tevbe etmek de lâzımdır. Büyük
günâhı yok ise, derecesinin yükselmesine sebeb olurlar. Bu hadîs-i
şerîf, (Müslim)de yazılıdır. Beş vakt nemâzı kusûrlu olanların
afv olmasına, Cum’a nemâzları sebeb olur. Cum’a nemâzları da
kusûrlu ise, Ramezân orucları sebeb olur.
2 - Yine Ebû Hüreyre “radıyallahü anh” bildiriyor. Resûlullah
“sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Kapısının önünde akar
su olan bir kimse, bu suda her gün beş kerre yıkansa, bedeninde kir
kalır mı?) Eshâb-ı kirâm, cevâb vererek, hayır hiç kir kalmaz yâ
Resûlallah dediler. (Beş vakt nemâz da böyledir. Beş vakt nemâz
kılanların küçük günâhlarını Allahü teâlâ yok eder) buyurdu. Bu
hadîs-i şerîf, (Buhârî)de ve (Müslim)de yazılıdır.
3 - Abdüllah ibni Mes’ûd “radıyallahü anh” diyor ki, birisi, yabancı
bir kadını öpmüşdü. Ya’nî, Ensârdan biri, hurma satıyordu.
Bir kadın, hurma almak için geldi. Kadına karşı hayvânî hisleri hareket
etdi. Evde dahâ iyisi var. Gel ondan vereyim dedi. Eve gelince,
kadını kucakladı, öpdü. Kadın, (Ne yapıyorsun Allahdan
kork!) dedi. O da, pişmân oldu. Resûlullaha gelip, yapdığını söyle-
– 284 –