Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

3- Bedeninde hakîkî necâset var ise gidermek.
4- Mazmaza ve istinşâkda mübâlağa etmek. Ağızda ve burunda
ıslanmadık iğne ucu kadar kuru yer kalsa, gusl sahîh olmaz. Evvelinde
nemâz abdesti almak.
5- Gusl abdesti için, niyyet etmekdir.
6- Her a’zâsını, suyu dökünürken oğuşdurmak.
7- Evvelâ başına, sonra sağ, sonra sol omuzlarına üçer kerre su
dökmek.
8- El ve ayak parmaklarını hilâllamak. Ya’nî parmak aralarını
ıslatmak.
9- Ardını ve önünü kıbleye döndürmemek.
10- Gusl ederken, dünyâ kelâmı söylememek.
11- Mazmaza ve istinşâkı üçer kerre etmek.
12- Her a’zâda, sağdan başlamak.
13- Gusl etdiği yerde bevl birikiyorsa, bevl etmemek. Bu saydıklarımızdan
başka sünnetler de vardır.
(El-fıkh-ü alel-mezâhib-il-erbe’a)da diyor ki, (Cünüb olan erkeğin
ve kadının, gusl abdesti almadan evvel, abdestsiz yapılması
câiz olmıyan, a’mâl-i şer’ıyyeden birini yapması, dört mezhebde de
harâmdır. Meselâ, cünüb iken, farz veyâ nâfile nemâz kılması halâl
değildir. Su bulamaz ise veyâ hastalık gibi bir sebeb ile, suyu
kullanamaz ise, teyemmüm etmesi lâzım olur. Cünüb iken, farz veyâ
nâfile oruc tutması sahîh olur. Kur’ân-ı kerîmi tutması ve okuması
harâmdır. Kur’ân-ı kerîmi abdestsiz tutmak da halâl değildir.
Mescide girmesi de harâmdır. Düşmandan korunmak için veyâ bir
hükm çıkarmak için, bir-iki kısa âyet okuması, mescidden koğa, ip,
su almak için veyâ başka yol bulamadığı için, girip hemen çıkması
câiz olur. Düâ niyyeti ile bir kısa âyet, meselâ Besmele okuyabilir.
Mescide girmeden teyemmüm eder.)
_______________
TEVHÎD DÜÂSI
Yâ Allah, yâ Allah. Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah.
Yâ Rahmân, yâ Rahîm, yâ afüvvü yâ Kerîm, fa’fü annî verhamnî
yâ erhamerrâhimîn! Teveffenî müslimen ve elhıknî bissâlihîn. Allahümmagfirlî
ve li-âbâî ve ümmehâtî ve li âbâ-i ve ümmehât-i
zevcetî ve li-ecdâdî ve ceddâtî ve li-ebnâî ve benâtî ve li-ihvetî ve
ehavâtî ve li-a’mâmî ve ammâtî ve li-ahvâlî ve hâlâtî ve li-üstâzî
Abdülhakîm-i Arvâsî ve li kâffetil mü’minîne vel-mü’minât.
“Rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în.”
– 219 –