Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

Harâm li-gayrihî, kendisi harâm değil ise de, harâm yoldan elde
edildiği için, harâm olur. Bir kimse, bir kişinin bağına girip, sâhibinin
izni yokken, meyvesini koparıp yimek, ev eşyâsını ve akçasını
çalıp harcamak gibi. Bunları yapan kimse, yaparken Besmele
dese yâhud halâldir söylese, kâfir olmaz. Bir kimsede, bir arpa
ağırlığında haksız olan mal varsa, yarın kıyâmet gününde, cemâ’at
ile kılınmış yediyüz rek’at, -kabûl olunmuş- nemâzının sevâbını,
hazret-i Mevlâ bu kimseden alıverse gerekdir. Harâmın her iki kısmından
kaçınmak, ibâdet yapmakdan dahâ çok sevâbdır.
Ve dahî mekrûh, amelin sevâbını gideren şeye derler. Mekrûh
dahî, iki nev’dir: Kerâhet-i tahrîmiyye ve kerâhet-i tenzîhiyye.
Kerâhet-i tahrîmiyye, vâcibin terkidir. Harâma karîbdir [yakındır].
Kerâhet-i tenzîhiyye, sünnetin terkidir. Halâla karîbdir. Kerâhet-i
tahrîmiyye işleyen, eğer kasd ile işlerse, âsî ve günâhkâr olur.
Cehennem azâbına lâyık olur. Nemâzda ise, o nemâzın iâdesi vâcib
olur. Eğer sehv ile işlerse secde-i sehv yapar. İâdesi sâkıt olur.
Kerâhet-i tenzîhiyyeyi işleyene azâb olmaz. Lâkin, ısrâr ederse,
itâba ve sevâbdan mahrûm kalmağa müstehak olur. At etini ve kedi
ve fâre artığını yimek, şerâb yapana üzüm satmak gibi.
Müfsid, amelleri, temelinden giderene denir. Îmânı ve nemâzı,
nikâhı ve haccı ve zekâtı, alış ve satışı bozmak gibi.
[Farzları, vâcibleri ve sünnetleri yapan ve harâmdan, mekrûhdan
sakınan müslimâna, âhıretde (Ecr) ya’nî (Sevâb) ya’nî karşılık
verilir. Harâmları, mekrûhları yapana ve farzları, vâcibleri yapmıyan
müslimâna (Günâh) yazılır. Harâmdan sakınmanın sevâbı, farzı
yapmanın sevâbından katkat çokdur. Bir farzın sevâbı, bir mekrûhdan
sakınmanın sevâbından, bu da, bir sünnetin sevâbından
çokdur. Mubâhlar içinde, Allahü teâlânın sevdiklerine (Hayrât) ve
(Hasenât) denir. Bunları yapana da sevâb verilir ise de, bu sevâb,
sünnet sevâbından azdır. Sevâb verileceğini bilerek yapmağa
(Kurbet) denir.
Allahü teâlâ, kullarına çok acıdığı için, râhat ve se’âdet menba’ı
olan, dinleri gönderdi. Dinlerin sonuncusu, Muhammed aleyhisselâmın
dînidir. Diğer dinler, kötü insanlar tarafından, değişdirildi.
Müslimân olsun, kâfir olsun, herhangi bir insan, bilerek veyâ
bilmiyerek, bu dîne uygun yaşarsa, dünyâda hiç sıkıntı çekmez.
Râhat ve neş’e içinde yaşar. Şimdi, Avrupada ve Amerikada, bu
dîne uygun çalışan kâfirler, böyledir. Fekat, kâfirlere âhıretde hiç
sevâb ve mükâfât verilmez. Böyle çalışan, eğer müslimân ise ve islâmiyyete
uymağa niyyet ederse, âhıretde de, sonsuz se’âdete kavuşacakdır.]
– 208 –