Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

Nasrânî olmak, yehûdî olmakdan, [Amerikan kâfiri olmak, komünist
olmakdan] hayrlıdır dese, kâfir olur. Yehûdî, nasrânîden
[komünist] hıristiyandan şerlidir, dahâ fenâdır demelidir.
Kâfir olmak, hıyânet etmekden yeğdir dese, kâfir olur.
Harâmdan sadaka verse ve sevâb umsa, alan fakîr dahî, harâmdan
olduğunu bilerek, Allah kabûl etsin dese ve veren dahî, âmîn
dese, ikisi de kâfir olur.
İlm meclisinde ne işim var, yâhud âlimlerin dediğini işlemeğe
kim kâdir olur dese veyâ fetvâyı, yere atsa ve din adamlarının sözü
neye yarar dese, kâfir olur.
Hasmına şer’a gidelim dese, polis götürmeyince gitmem yâhud
islâmiyyeti ben ne bileyim dese, kâfir olur.
Bir kimse, küfr söylese, bir kişi dahî gülse, gülen dahî kâfir olur.
Gülmesi, zarûrî olursa, küfr değildir.
Bir kimse Allahdan hâli [boş] yer yok dese veyâ Allahü teâlâ
gökdedir dese, kâfir olur demişler.
Bir kimse, meşâyıhin ervâhı hep hâzırdır, bilirler dese kâfir
olur. Hâzır olur dese, küfr olmaz.
İslâmiyyeti bilmem veyâ istemem dese, kâfir olur.
Bir kimse, Âdem “aleyhisselâm” buğday yimese idi, biz şakî olmazdık
dese, kâfir olur. Ammâ biz dünyâda olmazdık dese, küfründe
ihtilâf etmişlerdir.
Âdem “aleyhisselâm” bez dokurdu dese, birisi dahî, öyle ise,
biz, çulhacı oğlanları imişiz dese, kâfir olur.
Bir kişi, küçük günâh işlese, birisi ona tevbe et dese, o dahî, ne
işledim ki tevbe edeyim dese, kâfir olur.
Biri diğerine, gel islâm âlimine gidelim veyâ fıkh, ilmi-hâl kitâbını
okuyup öğrenelim dese, o dahî, ben ilmi ne yapayım dese, kâfir
olur. Zîrâ, ilmi istihfâfdır. Tefsîr ve fıkh kitâblarına hakâret
eden, bunları beğenmiyen, kötüliyen kimse kâfir olur. Dört mezhebden
birinin âlimlerinin yazmış oldukları bu kıymetli kitâblara
saldıran azgın kâfirlere (fen yobazı) ve (zındık) denir.
Bir kimseye, kimin zürriyyetindensin? Kimin milletindensin?
İ’tikâdda mezhebinin imâmı kimdir? Amelde mezhebinin imâmı
kimdir diye süâl etseler, bilmese, kâfir olur.
Bir harâm-ı kat’iyye -hamr, hınzır eti gibi- halâldir dese veyâ
halâl-i kat’iyye, harâmdır dese, kâfir olur demişler. [Tütüne harâm
demek tehlükelidir.]
Cemî’ edyânda harâm olan, halâl edilmesi hikmete muhâlif
olan birşeyin halâl olmasını arzû etmek küfrdür. Zinâ ve livâta ve
– 204 –