Islam Ahlaki - Ali Bin Emrullah - Muhammed Hadimi

dârlarının, yapılarının, hareketlerinin tam hayâta uygun olarak
ayarlanmış olduğunu, insanların, hayvânların, nebâtların, cansız
maddelerin, atomların, hücrelerin, kısaca lise ve üniversitelerde
okunan, tedkîk edilen sayısız varlıkların yapılarındaki ve hareketlerindeki
nizâmı, düzeni, uygunluğu görerek, bunları yapan, yaratan,
kudretli, bilgili bir sâhibin bulunduğunu, ister istemez kabûl
etmek, inanmak zorunda kalır. Aklı olan kimse, kâinatdaki ve bedenindeki
bu azameti, bu intizâmı görerek, hemen Allahü teâlânın
varlığına inanır, (Müslimân) olur. Nitekim, 1966 senesinde müslimân
olan İsviçreli felsefe profesörü, gazetecilerin süâllerine karşılık
olarak (İslâm kitâblarını tedkîk ederek, hak yolu anladım. İslâm
âlimlerinin büyüklüğünü kavrayabildim. İslâm dîni, olduğu gibi
anlatılsa, bütün dünyâda aklı olan herkes seve seve müslimân
olur) demişdir.
Bir insan, tabî’ati ve kendini tedkîk ederek, hemen müslimân
oldukdan sonra, Ehl-i sünnet âlimlerinin “rahime-hümullahü teâlâ”
kitâblarından, Muhammed aleyhisselâmın hayâtını ve güzel
ahlâkını da öğrenirse, îmânı kuvvetlenir. Ahlâk bilgisi öğrenerek,
iyi ve fenâ huyları, fâideli ve zararlı işleri anlar. İyi işleri yapıp,
dünyâda kâmil, kıymetli bir insan olur. İşleri muntazam ve kolaylıkla
hâsıl olur. Dünyâda râhat, huzûr içinde yaşar. Kendisini herkes
sever. Allahü teâlâ ondan râzı olur. Âhıretde de, Allahü teâlânın
merhametine, mükâfâtlarına nâil olur. Tekrâr bildirelim ki,
se’âdete kavuşmak için, iki şey lâzımdır: Mes’ûd ve bahtiyâr kimse,
bu iki şeye kavuşan kimsedir. Bu iki şeyden birincisi, doğru ilm
ve îmân sâhibi olmakdır. Bu da, fen derslerini ve Muhammed
aleyhisselâmın hayâtını, ahlâkını öğrenmek ile ele geçer. İkincisi,
iyi huylu, iyi hareketli insan olmakdır. Bu ise, fıkh ve ahlâk ilmlerini
öğrenmek ve bunlara uymakla olur. Bu ikisini elde eden kimse,
Allahü teâlânın rızâsına, sevgisine kavuşur. Çünki Allahü teâlâ,
sonsuz ilmi ile herşeye âlimdir. Meleklere ve Peygamberlere
çok ilm vermişdir. Onlarda hiç ayb ve kusûr ve çirkin hiçbirşey
yokdur. İnsanların ilmi ise, pek az ve îmânları, yâ bozuk veyâ kötü
huylar ile bulaşmış ve kötü işler ile kirlenmişdir. Bunun için insanlar,
Allahü teâlâdan ve meleklerden ve Peygamberlerden pek
uzak, onlara kavuşmak şerefinden çok mahrûmdur. İnsan, fen bilgilerinde,
tabî’ati incelemekde tenbel ve câhil kalarak, hakîkî
îmâna, i’tikâda kavuşmazsa ve Muhammed aleyhisselâmı doğru
tanıyarak îmânını kuvvetlendirmezse, sonsuz felâketde ve sıkıntıda
kalanlardan olur. Eğer, hakîkî îmâna kavuşursa ve nefsine tâbi’
olmayıp, ahkâm-ı islâmiyyeye, ya’nî Allahü teâlânın emr ve
yasaklarına uyarsa, se’âdete kavuşmakdan ve Allahü teâlânın
– 125 –