Hakikat Kitabevi Yayinlari - Faideli Bilgiler - Ahmed Cevdet Pasa - Huseyin Hilmi Isik

Mevdûdî perde arkasından tesavvufa da şiddetle çatmakda,
(Yunan, Îrân ve Hind semâlarından gelen felsefe, edebiyyât ve ilm
paylaşıldı. Müslimânlığı kabûl eden müşrik cem’iyyetlere mensûb
halklar, birçok müşrik inancını ve fikrlerini berâberlerinde getirdiler.
Putperestliği islâma sokarken, dünyâya düşkün olan âlimler de
onlarla elele çalışdı. Kabrlere ve Evliyâya ibâdet etmeğe yer vermek
düşüncesiyle, âyetlerin ma’nâları tahrîf edildi. Hadîsler yanlış
anlatıldı) diyor.
Bu sözleri de, başdanbaşa yalan ve iftirâdır. Yunan, Îrân ve
Hind felsefesi, İslâmın hiçbir temel kitâbında yer almamışdır.
Bil’akis, Ehl-i sünnet âlimleri bunlara birer birer cevâb vermiş, İslâma
uymıyanları red etmişdir. Hele onların sözlerine islâm edebiyyâtı
yanında, edebiyyât kelimesini söylemeğe bile tenezzül
eden olmamışdır. Mevdûdî, bu yazıları ile, eğer yetmişiki bozuk
fırkalara yâhud câhil halk arasındaki bid’atlere çatmak istiyorsa,
bunlara islâmiyyet ve din âlimleri ismi altında saldırması da, düşüncesinin
iyi olduğunu göstermez. Çünki, bunların hiçbiri islâmiyyeti
temsîl edemez. Ehl-i sünnet âlimleri, her asrda, onlara (Emr-i
ma’rûf) yapmış, iyi olan taraflarını, yanlış ve kötü olanlardan ayırmışlardır.
Bu yolda, binlerle kitâb yazmışlardır. Mevdûdî gibilerin
yardımlarına ihtiyâç bırakmamışlardır. Mevdûdî, islâmiyyete yardım
etmek istiyorsa, birkaç câhilin, birkaç sapığın bozuk sözlerini
ve işlerini ileri sürerek, Ehl-i sünnet âlimlerinin ışık saçdığı, islâmiyyetin
en parlak asrlarını bozuk, karanlık göstereceği yerde, o
mubârek âlimlerin nasîhatlarını, îkâzlarını meydâna çıkarmalıdır.
Böylece, müceddid kelimesine verdiği ma’nâda samîmî olduğunu
da göstermiş olur. Hem de, islâmiyyete hâlis hizmet etmiş olur. Fekat,
o böyle yapmak istemiyor. Îrânlıların kötü âdetlerinin müslimânlar
arasında yayıldığını, böylece islâmiyyetin bozulduğunu öne
sürüyor. Bu konuda da fikrleri şaşırtmakda, olayları yanlış anlatmakdadır.
Evet, Îrânın ve Romanın kötülükleri karışdı. Bu, bir târîhî hakîkatdir.
Fekat islâmiyyete değil, islâmiyyetden evvel yaşıyan
arablar arasına karışmışdı. Hattâ onun dediği gibi, putperestlik de
Kâ’beye kadar girmişdi. Zâten bunun içindir ki, Peygamberimiz
“aleyhisselâm” meydâna çıkıp da, iyilikleri emr ve kötülükleri yasak
etmek vazîfesine başlayınca, hemen bütün arablar düşman oldu.
Hepsi acınacak bir hâlde idiler. Arab yarımadası, cehâlet ve
dalâlet içinde idi. İyi sözü anlıyamadılar. Se’âdete çağıran yüce
Peygamberi “salevâtullahi teâlâ ve teslîmâtihi aleyhim ecma’în”
red etmekden çekinmediler. İslâmiyyetden önce, ateşe tapan Îrân-
– 331 –