Hakikat Kitabevi Yayinlari - Faideli Bilgiler - Ahmed Cevdet Pasa - Huseyin Hilmi Isik

Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” efendimize islâmiyyet
nedir diye soruldukda, (Müslimânlık, Allahü teâlânın emrlerini
büyük bilmek ve Allahü teâlânın mahlûklarına acımakdır) buyurdu.
Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” bu hadîs-i şerîfde
gösterdiği ışıklı yolda ilerliyen insanlar, hangi kavm, hangi millet,
hangi dinden olursa olsun, Allahın kullarının haklarına dokunmanın,
âhiretde büyük suç olacağını bilirler. Bu insanlardan kimseye
zarar gelmiyeceğini yukarıdaki vesîka açıkça göstermekdedir. İslâmiyyetde
şahsların ve cem’iyyetin menfe’atlerine çalışılmakla berâber,
müslimânların gâyesi, bu menfe’atlerden dahâ üstün ve ilâhî
bir şeydir. Menfe’ati düşünmek, tabî’î ve lâzım ise de, bunu her
gâyenin üstünde görmek ayb, kusûr ve fenâ bir egoistlik olduğu gibi,
dinden ayrı olan milliyyet hissini herşeyin üstünde görmekle de,
bu egoistlikden kurtulamaz. Böyle olan milliyyet hissi ile hareket
eden adam, kendinin de o milletin içinde olduğunu düşünmüş, bunun
için az çok egoistce hareket etmişdir. Müslimânları harekete
getiren maksad ise dahâ temiz ve dahâ necîbdir. Herşeyin üstünde
olarak, din için, ya’nî Allah için çalışan her müslimân, büyük bir
aşk ve fedâkârlıkla hareket eder. Milletinin yükselmesi dahâ kolay
ve sağlam olur. Başka milletlere de zararı dokunmaz. Müslimân,
her adımını Allah için atan, her hesâbını Allah için yürüten bir insan
demekdir. Böyle bir insanın ne kendine, ne de hiçbir kimseye
zararı olamaz. Hâlbuki, dîni ve Allahı bırakıp da, dinden ayrı olan
milliyyeti düşünenler, hiç olmazsa, başka milletlere karşı, hakka ve
adâlete bağlı davranmayabilirler. Din sâhibi olmak, Fransızların,
(Chacun pour soi et Dieu pour tous) ata sözünde olduğu gibi herkes
için fâideli olmakdır.
(Âl-i İmrân) sûresi, altmışdördüncü âyetinde meâlen, (Ey Allahın
kitâbına inanıyoruz diyen yehûdî ve hıristiyanlar! Aramızda
ayrılık olmıyan söze, ya’nî îmâna geliniz!) buyuruldu. İşte insanlık
karşısında, dîne hürriyyet veren ile din hürriyyeti tanımıyan milliyyetciliğin
farkı!
38 — Dinde reformcu diyor ki; (İslâmiyyetdeki âile hayâtında
erkek tam hâkim, kadın da tam mahkûmdur. Anadolu köylerinde
erkeğinden çok çalışan, erkeği gibi çift süren kadınlar da vardır.
Erkek dışarda, kadın ev içinde çalışır. Gezmeğe ve eğlenmeğe
vaktleri kalmaz. Maddî ve ma’nevî ihtiyâçları da azdır. Fakîrlik ve
baskı altında ezilen erkekler, intikâmlarını kadınlardan alır gibi,
onlara işkence ederler. Kadın isyândan ziyâde itâ’at gösterir. Erkeğin
düşüncesi, onu kadına karşı haklı, şefkatli davrandıracak
kadar değildir. Kadının zekâsı ve düşüncesi de, bu meşakkatlere
– 279 –