R.J.Palacio - Mucize CS

"Bütün gece çok sessizdin."
"S anının yoru l muşum. "
"Uzun bir gündü, ha?"
Başımı evet anlamında salladım.
"Ama gerçekten fena değil miydi?"
Yine başımı salladım. Bir şey demedi, ben de birkaç saniye
sonra, "Aslında 'fena değil' den daha iyiydi," dedim.
Alnımdan öperek, "Bunu duyduğuma çok sevindim, Auggie,"
dedi sessizce. 'l\nlaşılan annen okul konusunu iyi düşünmüş."
"Evet. Ama istersem gitmeyebilirim, değil mi?"
"Anlaşmamız buydu, evet," diye cevapladı. "Gerçi bu, ne
için gitmek istemediğine göre değişir. Sebebini söylemen, bizimle
konuşup ne hissettiğini ya da kötü bir şey olup olmadığını anlat
man gerekir. Tamam mı? Bizimle konuşacağına söz verir misin?"
"Evet."
"Peki, bir şey sorabilir miyim? Annene kızgın falan mısın?
Bütün akşam boyunca ona karşı çok sinirliydin. Biliyorsun ki
seni okula göndermek konusunda ben de en az onun kadar
suçluyum."
"Hayır, o daha suçlu. Bu onun fikriydi."
O anda annem kapıyı tıklatarak başını içeri uzattı.
"Sadece iyi geceler dilemek istemiştim," dedi. Bir saniyeliğine
utangaç göründü.
dedi.
Babam elimi kaldırıp anneme sallayarak, "Selam, annecik,"
"Örgünü kestiğini duydum," dedi annem, yatağın ayakucundaki
Papatya'nın yanına ilişerek.
"Önemli bir şey değil," dedim hemen.
"Önemli olduğunu söylemedim."
Babam kalkmaya yeltenerek, "Neden bu gece Auggie'yi sen
yatırmıyorsun?" dedi. "Zaten halletmem gereken birkaç iş vardı.
•
68