R.J.Palacio - Mucize CS

IlX
.
Çiü:n Heveca:nı
Tamam, itiraf ediyorum, okulun ilk günü o kadar gergindim ki
midemdeki kelebekler daha çok içimde uçuşan güvercinlermiş
gibi geliyordu. Muhtemelen annemle babam da biraz gergindi
ama benim için heyecanlanmış gibi davranıyorlardı; Via'nın
okulunun da ilk günü olduğu için evden çıkmadan önce fotoğraflarımızı
çektiler.
Daha birkaç gün öncesine kadar okula gidip gitmeyeceğime
karar verememiştik. Okul turumdan sonra annem de babam da
gidip gitmemem konusunda fikir değiştirdiler. Bu sefer gitmemem
gerektiğini söyleyen annem, gitmem gerektiğini savunansa
babamdı. Babam Julian'la başa çıkmamdan gurur duyduğunu
ve oldukça güçlü bir adama dönüştüğümü söylemişti. Anneme
de tüm bu süreç boyunca haklı olanın o olduğunu söylediğini
duymuştum. Ama annemin bundan o kadar da emin olmadığını
görebiliyordum. Babam, okulum metro istasyonuna giden yolun
üstünde olduğu için Via'yla birlikte beni bırakmak istediklerini
söylediğinde annem hep birlikte gideceğimiz için rahatladt. Sanırım
ben de rahatlamıştım.
Beecher Ortaokulu evimizden sadece birkaç sokak ötede
olmasına rağmen daha önce oraya sadece bir-iki kez gitmiştim.
Genelde çocukların gürültüyle koşuşturduğu yerlerden uzak durmaya
çalışırım. Oturduğumuz sokakta herkes beni bilir, ben de
onları tanırım. Buradaki her tuğlayı, ağacı ve kaldırım çatlağını
bilirim. Her zaman pencere önünde oturan Bayan Grimaldi'yi,
sokakta kuş gibi ıslık çalarak gidip gelen yaşlı adamı tanırım.
44