R.J.Palacio - Mucize CS

Annemle eve yürürken pek konuşmadık, verandaya geldiğimizde
otomatik olarak cumba penceresine baknm bir anlığına Papatya'run
her zamanki gibi orada olmayacağını, sedire yerleşip ön patilerini
pencere pervazına dayayarak eve dönüşümüzü beklemeyeceğini
unutmuştum. Kapıdan girerken kendimi biraz üzgün hissettim.
İçeri girer girmez annem çantamı yere bırakarak kollarını bana
sardı, başımı ve yüzümü sanki beni içine çekiyormuşçasına öp
meye başladı.
"Tamam anne, iyiyim," dedim gülümseyerek.
Başını sallayarak yüzümü ellerinin arasına aldı. Gözleri akmamış
yaşlarla parlıyordu.
"Biliyorum," dedi. "Seni çok özledim, Auggie."
"Ben de seni özledim."
Pek çok şey söylemek istediğini görebiliyordum ama kendini
tutuyordu.
·ç mısın?" diye sordu.
"Midem kazınıyor. Erimiş peynirli tost alabilir miyim?"
"Elbette," dedi ve ben ceketimi çıkarıp mutfak tezgahının
başına otururken hemen tostu hazırlamaya başladı.
"Via nerede?" diye sordum.
"Bugün eve babanla gelecek. Tanrım, seni nasıl da özledi,
Auggie."
"Öyle mi? Doğal yaşam parkını severdi. Hangi filmi oynattılar,
biliyor musun? Neli Günler."
"Bunu ona söylemelisin." ·
295