R.J.Palacio - Mucize CS

Iıa.paraf.orl
.
u:ll ll'. u:h.af'ızları
Geldiğimiz çayırdan geri dönüp en az on dakika boyunca işitme
cihazıma bakındık ama etraf hiçbir şey göremeyeceğimiz kadar
karanlıktı. Takılıp düşmeyelim diye birbirimizin tişörtünü nıtup
tek sıra halinde ilerlemek zorunda kaldık. Sanki her yer siyah
mürekkebe bulanmışn.
"Durum umutsuz," dedi Henry. "Her yerde olabilir."
"Belki el feneriyle geri gelebiliriz," dedi Amos.
"Hayır, sorun değil," dedim. "Haydi, artık geri dönelim.
Yine de teşekkürler."
Ye niden mısır tarlasına girdik, ardından devasa perdenin
arkası görünene kadar içinden yürüdük. Arka tarafında olduğumuz
için ortalık hala karanlıktı. Ormanın kıyısından yürümeye
blayınca etraf biraz aydınlandı.
Yedinci sınıftaki çocuklardan hiç iz yoknı.
"Sizce nereye gitmiş olabilirler?" diye sordu Jack.
"Yemek arabalarının oraya dönmüşlerdir, " dedi Amos.
"Muhtemelen onları şikayet edeceğimizi düşünüyorlardır."
"Edecek miyiz?" diye sordu Henry.
Bana baktılar. Bımı iki yana salladım.
"Tamam," dedi Amos, "ama bir daha buralarda tek bına
dolaşma, tamam mı küçük adam? Bir yere gitmeye ihtiyacın
olursa bize söyle ki seninle gelelim."
"Tamam." Başımı salladım.
Perdeye yaklaştıkça, Tepenin zirvesinde yalnız bir keçi çobanı
vardı şarkısını duyabiliyor, arabaların yanındaki tezgahlardan
290