R.J.Palacio - Mucize CS

Xa:ranlıKtaKi Sesler
Sonunda, sonsuzluk kadar uzun gelen bir koşunun ardından
biri, "Sanırım izimizi kaybettirdik!" diye bağırdı.
"Amos?"
"Buradayım!" dedi Amos'un sesi birkaç metre geriden.
Miles önümüzden seslendi: "Durabiliriz!"
"Jack!" diye bağırdım.
"Vay canına!" dedi Jack. "Buradayım."
"Hiçbir şey göremiyorum!"
"Onları kaybettiğimizden emin misiniz?" diye sordu Henry
kolumu bırakarak. Koşarken beni çekenin o olduğunu, o anda
fark ettim.
"Evet!"
"Şişşt! Dinleyelim haydi!"
Hepimiz süper sessiz durarak karanlıktaki ayak seslerini
dinledik. Tek duyabildiğimiz cırcır böcekleri, kurbağalar ve kendi
soluklarımızdı. Nefesimiz kesilmişti, midelerimiz acıyordu ve
eğilerek ellerimizle dizlerimize yaslanmıştık.
"Onları atlattık," dedi Henry.
"Vay canına! Bayağı korkutucuydu!"
"El fenerine ne oldu?"
"Düşürdüm!"
"Durumu nasıl anladınız?" diye sordu Jack.
"Onları önceden görmüştük."
"Pisliğe benziyorlardı."
"Doğrudan üzerine atladın!" dedim Amos'a.
"Çok acayipti, değil mi?" diyerek güldü Amos.
287