R.J.Palacio - Mucize CS

OXul
Bu yıl okulda Via'yı pek görmedim, gördüğüm zamanlarsa sıkıntılıydı.
Beni yargılıyormuş gibi hissediyordu. Yeni görünüşümden
hoşlanmadığını biliyordum. Arkadaş grubumdan hoşlanmadığını
biliyordum. Ben de onunkinden pek hoşlanmıyordum. Hiç gerçek
anlamda kavga etmedik, sadece birbirimizden uzaklaştık.
Soğuduk. Ella'yla arkasından konuşuyorduk; Yia çok dar görüşlü,
çok öyle, çok böyle. Kötü bir şey yaptığımızı biliyorduk ama o bize
bir şey yapmış gibi davrandığımızda onu dışlamak daha kolaydı.
İşin doğrusu o hiç değişmemişti; değişen bizdik. Başka birilerine
dönüşmüştük ve o her zamanki gibiydi. Nedenini bilmesem de
bu beni çok sinirlendiriyordu.
Arada bir yemekhanede nerede oturduğuna bakıyor ya da
seçmeli derslerden hangilerini seçtiğini görmek için listeleri
takip ediyordum. Ama koridordaki birkaç baş sallama ve arada
bir mırıldanılan "selam"lar dışında birbirimizle gerçek anlamda
konuşmuyorduk.
Justin'i okul dönemini yarıladığımızda fark ettim. Ondan
önce sevimli, ince yapılı ve gittiği her yere kemanını taşıyan,
uzunca saçlı, kalın cam gözlüklü bu çocuk hiç dikkatimi çekmemişti.
Sonra bir gün onu okulun önünde, kolunu Via'ya sarmış
halde gördüm. "Demek Yia'nın bir erkek arkadaşı var!" dedim
Ella'ya alay edercesine. Erkek arkadaşı olmasının beni neden
şaşırttığını bilmiyordum. Üçümüz içinde en güzelimiz kesinlikle
oydu; masmavi gözleri, uzun ve dalgalı, koyu renk saçları vardı.
257