R.J.Palacio - Mucize CS

Ardından bir gün, yüzünde doğuştan şekil bozukluğu olan
bir kardeşim olduğunu söyledim aniden. Bunu neden söylediğimi
kesinlikle bilmiyorum, sadece söylenebilecek ilginç bir şey oldu·
ğunu düşünmüştüm. Tabii bungalovdaki küçük kızlardan aldığım
tepki çarpıcıydı. Gerçekten mi? Çok üzgünüm! Zor olmalı! Vesaire
vesaire. Ağzımdan çıktığı an, söylediğime pişman oldum tabii.
Kendimi üçkağıtçı gibi hissetmiştim. Via öğrenseydi ucubenin
önde gideni olduğumu düşünürdü. Ve öyle de hissediyordum.
Yine de içimde bu yalanı hak eden bir parça vardı. Auggie'yi altı
yaşımdan beri tanıyordum. Büyümesini izledim, onunla oyunlar
oynadım. Onun için; uzaylılardan, kelle avcılarından falan konu·
şabilmek için Yıldız Savaşları'nın altı filmini de onunla izledim. İki
yıl boyunca çıkarmadığı o astronot başlığını ona veren de bendim.
Yani bence onu kardeşim gibi görme hakkını kazanmıştım.
İşin en garip yanı, söylediğim bu yalanlar, bu kurgu, popü·
lerliğim üzerinde harikalar yarattı. Diğer danışmanlar da kamp
takilerden haber almışlardı ve peşimi bırakmıyorlardı. Hayatım
boyunca herhangi bir konuda "popüler" kızlardan biri sayılmamıştım
ama o yaz kampında nedense herkesin birlikte takılmak
istediği kızdım. 32 numaralı bungalovdaki kızlar bile benimle
ilgileniyordu ki o kızlar besin zincirinin en tepesindeydi. Saçımı
sevdiklerini söylediler (gerçi değiştirdiler). Makyaj tarzımdan hoşlandıklarını
söylediler (gerçi onu da değiştirdiler). Tişörtlerimi
nasıl boyundan bağlı atletlere dönüştürebileceğimi gösterdiler.
Sigara içtik. Gecenin bir yarısı kamptan kaçıp ormanın içindeki
yoldan erkeklerin kampına gittik. Oğlanlarla takıldık.
Kamptan eve gelir gelmez buluşmak için Ella'yı aradım.
Via'yı neden aramadığımı bilmiyordum. Sanırım onunla konuşmak
istemedim. Bana ailemi, kampı soracaktı. Ella bana hiçbir
şey sormaz. Bu açıdan daha kolay bir arkadaştır. Via gibi ciddi
değildir. Eğlencelidir. Mesela saçımı pembeye boyamamın havalı
olduğunu düşündü. Geceleri ormanda yaptığım gezilerle ilgili
her şeyi öğrenmek istedi.
256