R.J.Palacio - Mucize CS

Final
Oyun harikaydı. Sonunu söylemek istemiyorum ama seyircilerin
gözlerini dolduracak türden bir finali vardı. Via-Emily şunları
söylediğinde annem dağıldı:
"Elveda, elveda dünya! Elveda Grover's Comer ... Anneme
ve babama. Saatin tik taklarına ve annemin ayçiçeklerine elveda.
Yemeğe ve kahveye. Ve yeni ütülenmiş elbiselere ve sıcak banyo
lara ... ve uyumaya ve uyanmaya. Ah, dünya, kimsenin seni fark
edemeyeceği kadar muazzam bir yersin!"
Via bunları söylerken gerçekten ağlıyordu. Gerçekten de yanak
larından süzülen yaşlan görebiliyordum. Kesinlikle muhteşemdi.
Perde kapandıktan sonra tüm seyirciler alkışlamaya başladı.
Ardından oyuncular teker teker selam vermeye çıktı. En son Via
ile Justin çıktı ve göründükleri anda herkes ayağa kalktı.
Babamın, ellerini ağzına dayayarak, "Bravo!" diye bağırdığını
duydum.
"Neden herkes kalkıyor?" diye sordum.
"Buna ayakta alkışlama deniyor," dedi annem kalkarken.
Ellerim acıyıncaya kadar alkışladım. Bir an için, tam o saniyede,
tüm bu insanlar ayağa kalkmış tezahürat ederken Via ve Justin'in
yerinde olmanın nasıl bir duygu olacağını düşündüm. Bence
dünyadaki herkes hayatında en az bir kez ayakta alkışlanmalı.
Sonunda, bilmem kaç dakika sonra, sahnedeki oyuncular
geriledi ve perde önlerine indi. Alkış kesildi ve ışıklar yanarken
seyirciler gitmek üzere ayaklandı.
250