R.J.Palacio - Mucize CS

"Evet."
"İnsanlar cennete gittiklerinde aynı mı görünürler?"
"Bilmiyorum. Sanmıyorum."
"O zaman birbirlerini nasıl tanıyorlar?"
"Bilemiyorum, tatlım." Sesi yorgun çıkıyordu. "Sadece hissediyorlardır.
Sevmek için gözlerine ihtiyacın yok, değil mi? Sadece
içinde hissedersin. Cennette de öyle. Sevdiğini hissedersin ve
kimse sevdiklerini unutmaz."
Beni yine öptü.
"Şimdi uyu tatlım. Geç oldu ve çok yorgunum."
Ama annem uyuyakaldıktan sonra bile uyuyamadım. Babamın
da uyuduğunu duyabiliyordum. Via'nın da koridorun ucunda,
odasında uyuduğunu duyabildiğimi hayal ettim. Papatya'nın o
an cennette uyuyup uyumadığını merak ettim. Eğer uyuyorsa,
rüyasında beni görüyor muydu? Ardından bir gün cennette olmayı
ve yüzümün önemsenmemesinin nasıl hissettireceğini düşündüm.
Tıpkı Papatya'nın hiçbir zaman önemsememiş olması gibi.
246