R.J.Palacio - Mucize CS

Cennet
Bir süre sonra, hava hala karanlıkken uyandım. Yataktan çıkıp
annemle babamın odasına gittim.
"Anne?" diye fısıldadım. Kapkaranlıktı, bu yüzden gözlerini
açıp açmadığını göremiyordum. ''Anne?"
"Tatlım, iyi misin?" dedi uyku sersemi.
"Seninle uyuyabilir miyim?"
Babamın tarafına kaydı, ben de ona sokuldum. Saçımı öptü.
"Elin iyi mi? Via, Papatya'nm seni ısırdığını söyledi."
"Sadece bir sıyrıktı," diye fısıldadı kulağıma.
''Anneciğim..." Ağlamaya başladım. "Söylediklerim için özür
dilerim."
O kadar sessizce, "Şişşt... Özür dileyecek bir şey yok," dedi ki
onu güçlükle duyabiliyordum. Yüzünün bir yanını yüzüme sürttü.
"Via benden utanıyor mu?" dedim.
"Hayır, tatlım, hayır. Utanmadığını biliyorsun. Sadece yeni
okuluna alışmaya çalışıyor. Kolay değil."
"Anlayabiliyorum."
"Anlayabildiğini biliyorum."
"Sana yalancı dediğim için özür dilerim."
"Uyu artık, oğlum ... Seni çok seviyorum."
"Ben de seni çok seviyorum, anne."
"İyi geceler, tatlım," dedi yumuşak bir sesle.
"Anne, Papatya artık anneannemin yanında mı?"
"Sanırım."
"Cennetteler mi?"
245